Apple Pie, Apple Watch

's Morgens liep ik naar de supermarkt op zoek naar een appeltaart. Het werd (toch weer) een cheese-cake en ik merkte direct dat er iets veranderd was. De grootte van de taart. Het formaat was verkleind, de prijs was - meende ik - hetzelfde gebleven of misschien wel iets goedkoper geworden.
Ik liep de winkel uit zonder de taart. Bij een andere supermarkt - Carrefour dit keer - was precies hetzelfde gebeurd, het formaat was kleiner. Deze zag er overigens beter uit, meer ambachtelijk. Maar ik was toch teleurgesteld, niet enkel om het formaat maar om de nieuwe marketing, die zoals veel supermarktproducten de afgelopen tien jaar (sinds de crisis) steeds in kleinere verpakkingen komen. De logica ontbreekt niet. Sinds de crisis is de koopkracht van de consument afgenomen en ook al stelt de FED en de ECB dat er geen inflatie is, merkt de consument dat de prijzen in de supermarkt gewoon omhoog gaan. Alleen je moet dan even een rekensommetje maken: de prijs blijft wel gelijk over de jaren heen, maar de inhoud vermindert. Ik heb dit in Nederland niet zo opgemerkt (daar is de kersenvlaai nogsteeds van hetzelfde formaat meende ik), maar hier in Spanje is het een proces dat al jaren gaande is.
Zoiets dus. (afbeelding gekopieerd van 't internet)

Marketing 3.0. Die avond vertelde iemand over zijn marketingstrategie. "Advertenties in kranten werkt al lang niet meer, je moet nu adverteren bij een portal, zorg dat je bovenaan komt, en de business komt van zelf naar je toe."

Als groep hadden we gezamelijk een pot gemaakt en als cadeau had iemand een horloge uitgekozen. Niet zomaar een horloge, maar een Apple Watch. Driehonderd en nog wat euro. Ik vond het - 25 euro per persoon - aan de hoge kant, maar voor de persoon in kwestie meer dan redelijk; iemand die altijd voor anderen klaarstaat. Ook die 300+ piek voor een horloge leek mee mooi geprijst.

Wat me als eerste opviel was de verpakking. Een gewoon horloge komt in een nagenoeg vierkante box, die je dan openklapt en waar je het horloge rond een ring ziet, alsof het om een pols zit. In het
geval van de Apple Watch - het woord horloge, of reloj zoals het hier heet komt niet meer voor op de verpakking - is de box rechthoekig, en ligt het horloge in volle lengte uitgestald.

Marketing 3.0.

De doos is dus een bijzonder luxe uitvoering, je schuift als het ware de bovenkant omhoog als ware het een cylinder, maar dan rechthoekig.

En dan het horloge zelf. Dat is dus geen horloge meer, maar heeft al van functionele mogelijkheden, die ik zelf niet onderzocht heb. Maar ik geloof meteen dat je er alles mee kan doen. "En je kan er zelfs mee klokkijken," hoor je dan. Leuk gevonden natuurlijk.

De mensen die ik ken met Apple-producten, zijn bijna nooit Apple-aandeelhouder. Dat valt me als eerste op. Want wanneer je eigenaar bent van een product, waar gemakkelijk een marge van 50% op zit, dan zou je toch denken, dit is big business. Ik moet ook dat aandeel hebben.

Nu is Apple al lang niet meer de enige (ik weet ook niet of ze de eerste waren) met de watch die past bij een telefoon, ook Samsung en veel andere mobiele telefoonproducten zijn die richting op gegaan. En zal een Apple Watch, of de Watch die bij je telefoon hoort ook wel mainstream worden. En toch zal tegelijkertijd Apple haar marge hoog kunnen houden

AppleWatch tikt oeroud Zwitserse precisiewerk voorbij. Apple heeft voor het eerst meer horloges verkocht dan alle vermaarde Zwitserse producenten bij elkaar. (bron: Telegraaf)

Computers worden steeds goedkoper, dat is de wet van Moore, en het is de verdienste van Apple dat je ondanks deze wet, haar prijzen weet te verhogen, ondanks de afnemende inflatie en ondanks de matige economische groeiperiode die we nu meemaken in post-crisis-jaren. Door middel van marketing dus.

Paradoxaal.

Ik begrijp met mijn beperkte marketingkennis dat er luxe producten bestaan, en economisch gezien snap ik dat er producenten zijn die luxe-artikelen produceren, ik denk dan aan een bedrijf als LVMH, "world leader in high quality products," vertelt het internet.

Bij de Applewatch en andere innovaties moet je natuurlijk betalen voor de toekomstige mogelijkheden. Nu kan je je hartslag meten en tref je diverse andere functionaliteiten, maar net als destijds de eerste mobiel loop je de kans dat het horloge uitgroeit tot een nieuwe hype/machine. Hetzelfde zie je bij de ontwikkeling van de cryptos, je betaalt veel geld zonder nauwelijks fundament maar met de gok dat een van die cryptos het gaat maken in deze wereld van de winner takes all.

In beide gevallen - watch en pie - is er sprake van inflatie, in het eerste geval niet en in het laatste geval wel vrijwillig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?