Passion (afzwakken) en Purpose (aansterken)
Hoe zou je dit vertalen, passion kan met passie vertaald worden, maar purpose, met doelgericht?
Het feit dat je beide begrippen in alliteratie tegenkomt in de self-help-wereld betekent al dat het sexy begrippen zijn. Ze roepen een emotie op, wat is belangrijker in het leven, passie of purpose, hartstocht of doelgerichtheid? Wilskracht of geestkracht?
Morton Hansen is de auteur van het boek Great at work, en gebruikt het begrip passie als antagonist op de werkvloer. Passie zorgt enkel voor ellende, forget your passion, it is too narrow. Purpose daarentegen geeft je leven richting.
In zijn boek pleit hij voor More is less, een motto dat uit de architectuurwereld afkomstig is. Dat is opzich dus een bekend recept. Maar juist door het met passie te vermengen wordt duidelijk wat hij bedoelt; passie leidt alleen maar af. En passie kan veranderen. De ene keer vinden we dit leuk, de andere keer dat. Maar bovenal zegt hij is passie een egoïstisch concept, een "selfish pursuit." Purpose is het tegengestelde, daar ligt de vraag centraal "wat jij kan doen voor de wereld." Het gaat om contributie.
Wanneer hij zijn visie toepast op de werkvloer dan begint het met het managen van je baas. Vooral de Do-More-Boss kan onder stress staan van de dagelijkse hectiek en misschien in termen van hartstocht vergeten wat de essentie is. "Vorige week vroeg je me deze twee dingen te doen," geeft hij als voorbeeld (zie youtube) "en nu moet ik dit erbij doen, wat moet ik als eerste doen." "Alles?"
Het ontbreken aan purpose herkennen we bij kinderen die soms doelloos over straat slenteren. Of in dezelfde destructieve sfeer, did you do this on purpose, kattenkwaad uithalen.
Je zou in passion versus purpose ook nog een cultuurelement kunnen zien, de Noordeling (Morton Hansen) pleit voor meer Purpose, want de wereld kent al genoeg passie, vooral in het Zuiden.
Wanneer je jezelf de vraag stelt wat je wilt bereiken dan dwing je je na te denken over je doel, je denkt alvorens je doet. En dat is altijd een goed organisatieprincipe.
Er is wel verschil tussen beide begrippen, vooral organisatorisch. Passie kan je als een kernwaarde opvatten. Niks is vervelender dan een medewerker te treffen die geen passie in zijn of haar werk heeft. Passie als fenomeen is dus onderdeel van de cultuur. Purpose daarentegen is geen kernwaarde, maar behoort tot de organisatie, en die heeft altijd wel een doel. Ook al kan een organisatie meer of minder van de fluctuaties in de markt afhankelijk zijn en dat merk je dan aan je baas die je de ene week deze opdracht geeft en de volgende week een hele andere.
In mijn visie is het onderscheid tussen passie en purpose dat de eerste veel meer een stijlkenmerk is, en de tweede alles te maken heeft met je productieve rol. In termen van purpose moet je denken dat je dingen wilt doen (of worden) in termen van productieve rollen zoals, de beste onderzoeker, de wereld veranderen door innovatieve ideeën te genereren, het schrijven van romans, het entertainen van mensen - omdat de wereld als zo droevig is, etc, etc.
En... dat verklaart waarom er binnen organisaties zo vaak problemen zijn, zoals die Boss waar Morton het over heeft, namelijk dat organisaties - vooral wanneer ze in problemen raken - hun rol in de maatschappij kwijt zijn. En bij personen is dat in feite niet anders. Mind your own business, dus.
--
2016/12/discipline-met-en-zonder-passie
Het feit dat je beide begrippen in alliteratie tegenkomt in de self-help-wereld betekent al dat het sexy begrippen zijn. Ze roepen een emotie op, wat is belangrijker in het leven, passie of purpose, hartstocht of doelgerichtheid? Wilskracht of geestkracht?
Morton Hansen is de auteur van het boek Great at work, en gebruikt het begrip passie als antagonist op de werkvloer. Passie zorgt enkel voor ellende, forget your passion, it is too narrow. Purpose daarentegen geeft je leven richting.
 |
| Passie zit meer op het vlak van (kern)waarden - Hoe is je stijl |
Wanneer hij zijn visie toepast op de werkvloer dan begint het met het managen van je baas. Vooral de Do-More-Boss kan onder stress staan van de dagelijkse hectiek en misschien in termen van hartstocht vergeten wat de essentie is. "Vorige week vroeg je me deze twee dingen te doen," geeft hij als voorbeeld (zie youtube) "en nu moet ik dit erbij doen, wat moet ik als eerste doen." "Alles?"
Het ontbreken aan purpose herkennen we bij kinderen die soms doelloos over straat slenteren. Of in dezelfde destructieve sfeer, did you do this on purpose, kattenkwaad uithalen.
Je zou in passion versus purpose ook nog een cultuurelement kunnen zien, de Noordeling (Morton Hansen) pleit voor meer Purpose, want de wereld kent al genoeg passie, vooral in het Zuiden.
Wanneer je jezelf de vraag stelt wat je wilt bereiken dan dwing je je na te denken over je doel, je denkt alvorens je doet. En dat is altijd een goed organisatieprincipe.
 |
| Purpose zit meer op het vlak van productiviteit: Wat wil je doen |
In mijn visie is het onderscheid tussen passie en purpose dat de eerste veel meer een stijlkenmerk is, en de tweede alles te maken heeft met je productieve rol. In termen van purpose moet je denken dat je dingen wilt doen (of worden) in termen van productieve rollen zoals, de beste onderzoeker, de wereld veranderen door innovatieve ideeën te genereren, het schrijven van romans, het entertainen van mensen - omdat de wereld als zo droevig is, etc, etc.
En... dat verklaart waarom er binnen organisaties zo vaak problemen zijn, zoals die Boss waar Morton het over heeft, namelijk dat organisaties - vooral wanneer ze in problemen raken - hun rol in de maatschappij kwijt zijn. En bij personen is dat in feite niet anders. Mind your own business, dus.
--
2016/12/discipline-met-en-zonder-passie
Reacties