Past een communistische staat in Europa?
Veel Nederlanders, recent geïnformeerd via 3 minuten DWDD en 14 minuten Pauw, applaudisseren voor de ontwikkelingen in Catalonië: laat ze toch, geef ze hun referendum, België is toch ook onafhankelijk geworden, dacht je dat er toen een constitutie lag die het mogelijk maakte, welnee! Als ik twitter (.nl) lees dan moet Catalonië maar onafhankelijk worden, want Spanje is een totalitair regime en Europa en de EU deugt ook niet. 2017 ten voeten uit. De Volkskrant is duidelijk een voorstander van de onafhankelijkheid.
Let er wel op dat de onafhankelijkheidstrijders in het Noorden van Spanje politieke partijen zijn (Zoals de "CUP" candidatura de unidad popular, te vergelijken met Podemos, en andere populistische partijen) die zogenaamd tegen het systeem zijn, "anti sistema," het zijn partijen die de macht van grote ondernemingen willen doorbreken en tegen elke vorm van Kapitalisme zijn. Zelfs dit is nog ok, want er is het nodig mis in onze kapitalistische wereld. Maar dan komt het. Puigdemont is een fanaticus (die toen Artur Más een opvolger aan moest wijzen, de goedkeuring van de CUP nodig had, en Puigdemont paste als geboren seperatist perfect bij het gewenste profiel) die ten koste van alles de onafhankelijkheid wil bereiken: deze CUP verspreidt zelfs informatie / pamfletten waarin o.a. staat dat de Catalaanse taal dichter bij de Franse taal ligt dan bij het Spaans. Maar de essentie is dat de onafhankelijkheidswens van Catalonie samen gaat met een anti-kapitalische move. En toch wil deze beweging bij Europa behoren dat zelf super kapitalistisch getint is. Of waren we dat vergeten? En willen we dat wel? Ergens klopt daar toch iets niet?
Het grote probleem is dat Catalonië identiek als Spanje behoorlijk met het probleem corruptie worstelt, hetgeen betekent dat de samenwerking tussen politiek en bedrijfsleven hand in hand gaat, maar niet zoals in Nederland door officiële en transparante openbare bestedingen, maar door middel van handjeklap, steekpenningen en onderlinge afspraken. En wat gebeurt er nu, veel Catalaanse bedrijven verlaten de regio en keren zich tegen dit nieuwe bewind. Deze aankondigingen (Banc Sabadell, La Caixa, maar ook recent Planeta en veel andere bedrijven) zijn van na het referendum van 1 oktober. Waarom hebben deze bedrijven niet eerder geageerd tegen de afscheidingsbewegingen? Het is al jaren duidelijk wat de weg is van de CUP en andere politici? Waarom accepteerden de bedrijven het tot op de dag van vandaag?
Dat heeft dus te maken met de nauwe link tussen deze bedrijven en de Catalaanse politiek. Echter, banken beseffen nu dat er bij onafhankelijkheid geen waarborg (Europese, ECB) is meer voor de klanten en klanten halen steeds meer hun bezittingen weg bij Catalaanse banken.
Wanneer deze partijen voor het referendum hadden gemeld dat ze bij een referendum de regio zouden verlaten zou de uitkomst van het referendum veel lager geweest zijn, de opkomst alsook de uitslag.
Want nu - nadat deze bedrijven echt hun statutaire en fiscale zetel verleggen - blijkt dat veel steun voor de afscheidingsbeweging verdwijnt.
Catalonie heeft een schuld met Spanje van 60 mrd. Op het moment dat de regio onafhankelijk wordt zou er een Argentijns corralito ontstaan: de verplichtingen van de nieuwe natie zouden in Euros genoteerd worden en niet betaald kunnen worden omdat toegang tot de financiële markten (i.e. het kapitalistische systeem) onmogelijk wordt. Van het moment van onafhankelijkheid wordt het uitbetalen van de pensioenen onmogelijk.
Veel Nederlanders vinden dat een regio die zich onafhankelijk verklaart maar bij Europa moeten kunnen toetreden, maar juist daar zijn ook de wetten kapitalistisch opgesteld dat elke toetreder een veto kan krijgen van de bestaande lidstaten. En dat veto lijkt logisch wanneer een nieuwe toetreder via andere principes (Communistische) wil binnenkomen in een kapitalistische orde.
Zo is het makkelijk om communist te zijn, de politieke "leiders" lopen zelf nauwelijks risico, maar nemen wel beslissingen die iedereen in de regio raakt en zeer negatief kan uitpakken. En het zijn dus de bedrijven die voor continuïteit (kapitalisme) kiezen.
Toerisme speelt hierin misschien wel een sleutelrol. Hoe paradoxaal het ook lijkt, door de verslechtering van de situatie in diverse toeristische centra in de wereld (Egypte, Turkije, Tunesië, etc) zijn extra veel toeristen richting Spanje gekomen. Maar juist daar in het Noorden schijnt de limiet van duurzaam toerisme bereikt te zijn. Ook hier gaat het om een systeemkwestie. Kijk goed naar de foto's hieronder:
Maar een onafhankelijk Catalonië lost deze problemen niet op, dunkt me. De CUP wil van Catalonië een tweede Andorra maken, een belastingparadijs, maar dat gaat niet zonder toeristen, af dat vraagt misschien wel om meer toeristen.
Is het toeval dat de topdrukte in Spanje en Catalunya samenvallen met de gewenste oprichting van een aparte staat en de wens van onafhankelijkheid?
Desondanks is het misschien goed om niet te snel een nieuwe kandidaat toe te juichen binnen Europa en is het verstandiger om inderdaad Spanje haar interne problemen op te laten lossen. De recente gebeurtenissen zijn wellicht een begin voor mensen die verder kijken dan de verkoopacties van een al dan niet illegaal referendum. Wanneer iemand mij iets wil verkopen, vraag ik me altijd af waarom en wat er voor hem of haar inzit. Het referendum en onafhankelijkheid als oplossing voor alle problemen. Ik vraag me af of dat zo is.
Desondanks sta ik er zelf neutraal tegenover. Ik heb destijds - 14 jaar geleden - een belangrijke keuze gemaakt. Emigratie naar Barcelona zou logistiek het meest logische lijken. Maar onderzoek wees al snel uit hoe het voor buitenlanders is in Catalonië, verplicht Catalaans spreken (Behalve wanneer je Messi heet) en indoctrinatie op school. Alles is politiek. Daarvoor bedankte ik. Spanje zal er natuurlijk ook onder lijden wanneer de Catalaanse regio zelfstandig mocht worden, maar die komt daar wel boven op. Of dat aan de andere kant ook zo is, vraag ik me af.
--
* - Anna Gabriel, een van de leiders van de partij (CUP) is geboren in Catalonië maar haar ouders komen uit Spanje, uit Huelva om precies te zijn. Dat zie je vaak, de meest fanatieke strijders hebben nauwelijks echte wortels binnen een beweging.
--
4 nov 2017. Paradoxaal genoeg. George Soros, superkapitalist blijkt (al enige tijd) een van de investeerders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Communisten die met kapitalistische middelen hun doel willen bereiken dus. Zal het lukken?
Soros wil de (Europese) samenleving ontwrichten, met als doel.... (wordt vervolgd).
Let er wel op dat de onafhankelijkheidstrijders in het Noorden van Spanje politieke partijen zijn (Zoals de "CUP" candidatura de unidad popular, te vergelijken met Podemos, en andere populistische partijen) die zogenaamd tegen het systeem zijn, "anti sistema," het zijn partijen die de macht van grote ondernemingen willen doorbreken en tegen elke vorm van Kapitalisme zijn. Zelfs dit is nog ok, want er is het nodig mis in onze kapitalistische wereld. Maar dan komt het. Puigdemont is een fanaticus (die toen Artur Más een opvolger aan moest wijzen, de goedkeuring van de CUP nodig had, en Puigdemont paste als geboren seperatist perfect bij het gewenste profiel) die ten koste van alles de onafhankelijkheid wil bereiken: deze CUP verspreidt zelfs informatie / pamfletten waarin o.a. staat dat de Catalaanse taal dichter bij de Franse taal ligt dan bij het Spaans. Maar de essentie is dat de onafhankelijkheidswens van Catalonie samen gaat met een anti-kapitalische move. En toch wil deze beweging bij Europa behoren dat zelf super kapitalistisch getint is. Of waren we dat vergeten? En willen we dat wel? Ergens klopt daar toch iets niet?
Het grote probleem is dat Catalonië identiek als Spanje behoorlijk met het probleem corruptie worstelt, hetgeen betekent dat de samenwerking tussen politiek en bedrijfsleven hand in hand gaat, maar niet zoals in Nederland door officiële en transparante openbare bestedingen, maar door middel van handjeklap, steekpenningen en onderlinge afspraken. En wat gebeurt er nu, veel Catalaanse bedrijven verlaten de regio en keren zich tegen dit nieuwe bewind. Deze aankondigingen (Banc Sabadell, La Caixa, maar ook recent Planeta en veel andere bedrijven) zijn van na het referendum van 1 oktober. Waarom hebben deze bedrijven niet eerder geageerd tegen de afscheidingsbewegingen? Het is al jaren duidelijk wat de weg is van de CUP en andere politici? Waarom accepteerden de bedrijven het tot op de dag van vandaag?
Dat heeft dus te maken met de nauwe link tussen deze bedrijven en de Catalaanse politiek. Echter, banken beseffen nu dat er bij onafhankelijkheid geen waarborg (Europese, ECB) is meer voor de klanten en klanten halen steeds meer hun bezittingen weg bij Catalaanse banken.
Wanneer deze partijen voor het referendum hadden gemeld dat ze bij een referendum de regio zouden verlaten zou de uitkomst van het referendum veel lager geweest zijn, de opkomst alsook de uitslag.
Want nu - nadat deze bedrijven echt hun statutaire en fiscale zetel verleggen - blijkt dat veel steun voor de afscheidingsbeweging verdwijnt.
Catalonie heeft een schuld met Spanje van 60 mrd. Op het moment dat de regio onafhankelijk wordt zou er een Argentijns corralito ontstaan: de verplichtingen van de nieuwe natie zouden in Euros genoteerd worden en niet betaald kunnen worden omdat toegang tot de financiële markten (i.e. het kapitalistische systeem) onmogelijk wordt. Van het moment van onafhankelijkheid wordt het uitbetalen van de pensioenen onmogelijk.
Veel Nederlanders vinden dat een regio die zich onafhankelijk verklaart maar bij Europa moeten kunnen toetreden, maar juist daar zijn ook de wetten kapitalistisch opgesteld dat elke toetreder een veto kan krijgen van de bestaande lidstaten. En dat veto lijkt logisch wanneer een nieuwe toetreder via andere principes (Communistische) wil binnenkomen in een kapitalistische orde.
Zo is het makkelijk om communist te zijn, de politieke "leiders" lopen zelf nauwelijks risico, maar nemen wel beslissingen die iedereen in de regio raakt en zeer negatief kan uitpakken. En het zijn dus de bedrijven die voor continuïteit (kapitalisme) kiezen.
Toerisme speelt hierin misschien wel een sleutelrol. Hoe paradoxaal het ook lijkt, door de verslechtering van de situatie in diverse toeristische centra in de wereld (Egypte, Turkije, Tunesië, etc) zijn extra veel toeristen richting Spanje gekomen. Maar juist daar in het Noorden schijnt de limiet van duurzaam toerisme bereikt te zijn. Ook hier gaat het om een systeemkwestie. Kijk goed naar de foto's hieronder:
 |
| Barcelona anno 2017: denk niet dat je als toerist nog welkom bent |
Maar een onafhankelijk Catalonië lost deze problemen niet op, dunkt me. De CUP wil van Catalonië een tweede Andorra maken, een belastingparadijs, maar dat gaat niet zonder toeristen, af dat vraagt misschien wel om meer toeristen.
Is het toeval dat de topdrukte in Spanje en Catalunya samenvallen met de gewenste oprichting van een aparte staat en de wens van onafhankelijkheid?
Desondanks is het misschien goed om niet te snel een nieuwe kandidaat toe te juichen binnen Europa en is het verstandiger om inderdaad Spanje haar interne problemen op te laten lossen. De recente gebeurtenissen zijn wellicht een begin voor mensen die verder kijken dan de verkoopacties van een al dan niet illegaal referendum. Wanneer iemand mij iets wil verkopen, vraag ik me altijd af waarom en wat er voor hem of haar inzit. Het referendum en onafhankelijkheid als oplossing voor alle problemen. Ik vraag me af of dat zo is.
Desondanks sta ik er zelf neutraal tegenover. Ik heb destijds - 14 jaar geleden - een belangrijke keuze gemaakt. Emigratie naar Barcelona zou logistiek het meest logische lijken. Maar onderzoek wees al snel uit hoe het voor buitenlanders is in Catalonië, verplicht Catalaans spreken (Behalve wanneer je Messi heet) en indoctrinatie op school. Alles is politiek. Daarvoor bedankte ik. Spanje zal er natuurlijk ook onder lijden wanneer de Catalaanse regio zelfstandig mocht worden, maar die komt daar wel boven op. Of dat aan de andere kant ook zo is, vraag ik me af.
--
* - Anna Gabriel, een van de leiders van de partij (CUP) is geboren in Catalonië maar haar ouders komen uit Spanje, uit Huelva om precies te zijn. Dat zie je vaak, de meest fanatieke strijders hebben nauwelijks echte wortels binnen een beweging.
--
4 nov 2017. Paradoxaal genoeg. George Soros, superkapitalist blijkt (al enige tijd) een van de investeerders van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Communisten die met kapitalistische middelen hun doel willen bereiken dus. Zal het lukken?
Soros wil de (Europese) samenleving ontwrichten, met als doel.... (wordt vervolgd).
Reacties