Verkoopcultuur (twee) voorbeelden

Een voorbeeld van een typische verkoopcultuur zag ik helaas onlangs. Ik kreeg een bekeuring voor te hard rijden. 100 euro. "Verdomme," dacht ik. Ik haat bekeuringen, net als iedereen, maar waarin mensen verschillen is in hoe ze er mee omgaan. Veel mensen laten de bekeuring liggen of komen in opstand, hetgeen de kosten voor de instanties doet stijgen.

Dus lees ik de bekeuring en zie ik de volgende aankondiging: wanneer je direct - binnen 20 dagen - betaalt dan kost de bekeuring de helft van de prijs. in mijn geval 50 euro.

(Een verkoopproces kent drie stappen: informeren, offreren en verkopen)

Waarom is dit typisch een product van deze tijd? Een officiƫle instantie probeert zich beter te verkopen. Bij 100 euro denk je "wat waardeloos," maar wanneer je merkt dat vervolgens de bekeuring maar de helft kost is de grootste pijn al geleden. En daarboven op denk je nog positief over deze partij - de overheid. Het zijn precies dit soort partijen met een negatief imago, en die gebruiken verkooptactieken uit het bedrijfsleven om hun dienst beter te verkopen.
Wanneer dit soort zaken enkelvoudig voorkomen is het geen product van de cultuur. Pas wanneer er zich een trend aftekent en iedereen zich zo gaat gedragen wordt het een cultuurfenomeen.

Een ander voorbeeld, kwam ik tegen bij de promotie van wiskunde van "platform wiskunde" die had een studie laten uitvoeren om na te gaan hoeveel wiskunde in de economie wordt gebruikt. Dat blijkt dan een bijzonder hoog percentage te zijn (ca. 30% van het bbp). Wanneer je zo´n studie ziet dan weet je dat het om promotiemateriaal gaat, en je de uitkomst als zodanig moet lezen en interpreteren, als subjectief. De wiskunde moet zich blijkbaar meer en beter profileren.

--
2009/10/arts-profileert-zich


Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Begraven of cremeren?

Het grootste bordeel van Europa