De broer van Antonio

Op een bruiloft gisteren, zei iemand tegen me, "'dat is de broer van Antonio." Ik zat in de kerk en kon niet goed zien hoe de man eruit zag. Hij zat voor aan de rechterkant een paar rijen voor me. Later op het feest stond ik opeens vlakbij hem en zag ik de overeenkomstige karakteristieken in zijn gezicht met zijn broer. Even dacht ik eraan om hem aan te spreken, maar wat zeg je dan? "Ben jij de broer van Antonio?" Of, jij lijkt precies op Antonio, ... "

Cultuur begint bij partnerships. Relaties zijn dé atomaire bouwstenen van cultuur en familierelaties zijn de belangrijkste schakel waar niemand onderuit kan. Cultuur begint bij familie, dat weten we sinds het verhaal van Romeo en Julliet. Of door het verhaal van Abel en Kaïn.

En als je dan denkt aan je eigen familie, aan broers en zussen die bijna iedereen wel heeft, dan weet je intuïtief hoe cultuurprocessen beginnen. Als enig kind krijg je van je ouders alle aandacht en op het moment dat er een broertje bijkomt verdelen je ouders hun aandacht over jullie beiden. Je broer is dan naast bloedverwant ook opeens een klein beetje een rivaal.

Javier is als de minder - of voor velen nauwelijks - bekende broer van Antonio iemand die goud op zijn naam heeft staan. Toch iets op trots op te zijn, maar qua faam haalt hij het niet bij de bekendheid van zijn broer, de wereldberoemde acteur. 

In bedrijfsorganisaties werkt cultuur niet veel anders als in de meer natuurlijke familie-omgeving. Ook binnen een organisatie heb je te maken met "broers" en "zussen" onder wie de aandacht moet worden verdeeld. De cultuur binnen organisaties dicteert dat je moet samenwerken, met kernwaarden zoals teamwork, maar die kernwaarden zijn erop gericht om de natuurlijke neiging tegen te gaan. Rivaliseren is namelijk puur natuur.

Naast persoonlijke wedijver staat de verbindende zoektocht naar gelijkgestemdheid bij wie je als werknemer of professional aansluiting zoekt in de vorm van een soort familieband. In het Engels klinkt het beter, familiar with, je zoekt aansluiting bij die groepen in de organisatie bij wie je verwantschap, verbinding vindt.
Een huwelijk is bijna nooit het resultaat van een spontaan proces. Huwelijken in het algemeen en bedrijfshuwelijken specifiek (mergers, overnames, e.d.) zijn puur strategische constructies. Je gaat niet zomaar met iemand naar bed.

Hoe groter de faam van bepaalde families binnen een grotere organisatie hoe moeilijker de cultuur bij te sturen is. De bekende acteur of goeroe krijgt vaak een speciale behandeling binnen de groep, waardoor het groepsproces negatief beïnvloed wordt. De persoon is dan teveel een individu. Net zoals de grote bekende op de bruiloft waar een mysterieuze invloed vanuit gaat die boven de groep(scultuur) uitstijgt.

--

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?