De kaak van de krokodil
Toeval of ontwerp? Een aardige vraag voor Maarten of Klaas.
De gehele tekst is als volgt:
DE KROKODIL heeft van alle dieren de krachtigste beet ooit gemeten. De zoutwaterkrokodil bijvoorbeeld, die in de buurt van Australië voorkomt, kan bijna drie keer zo hard bijten als een leeuw of een tijger. Toch is de kaak van de krokodil ontzettend gevoelig voor aanraking — nog gevoeliger dan de vingertoppen van een mens. Hoe is dat mogelijk met zo’n gepantserde huid?
De kaak van de krokodil is bedekt met duizenden zenuwuiteinden. Duncan Leitch zei na ze onderzocht te hebben: ‘Al die zenuwuiteinden lopen door gaatjes in de schedel.’ Op die manier worden de zenuwvezels in de kaak beschermd en is de gevoeligheid van de kaak op sommige plekken tegelijkertijd zo hoog, dat die niet te meten is. Daardoor kan de krokodil in zijn bek het onderscheid maken tussen voedsel en afval. Het zorgt er ook voor dat een vrouwtjeskrokodil haar jonkies in haar bek kan vervoeren zonder ze per ongeluk te pletten. De kaak van de krokodil is een bijzondere combinatie van kracht en gevoeligheid.
De bijzondere combinatie van kracht en gevoeligheid is misschien wel uniek. Maar dat het een voorwaarde is voor... een vrouwtjeskrokodil haar jonkies in haar bek kan vervoeren zonder ze per ongeluk te pletten, lijkt me wat ver gaan.
...
Met deze en andere teksten wil de organisatie HET GELOOF in de evolutietheorie ontwrichten (Intellectuelen geloven namelijk ook). Aanvullende vragen die ze daarbij gebruikt zijn: waarom zijn mensen zo verschillend van apen? als onderdeel van waarom 'u de evolutietheorie niet zomaar moet geloven...
Ik vond deze tekst in een Spaanstalige editie, maar al lezend merk ik dat de Nederlandse versie identiek is. Daarmee lijkt de organisatie (JG) sterk centralistisch. En dus: sterk hiërarchisch!
Maar dat vind ik prima. Wat religieuze sektes m.i. beter zouden moeten doen is dat ze minder rivaliserend te werk gaan dat zou hun GELOOFWAARDIGHEID ten goede komen.
Om te geloven heb je een goed verhaal nodig en interpretatie. De bijbel lijkt me aan die voorwaarde te voldoen. Het is een goed verhaal. Maar als je je verhaal afhankelijk gaat maken van andere sektes, bijvoorbeeld de evolutietheoretici, dan neemt het belang van het verhaal af en neemt de interactie (wederzijdse kritiek) toe. Het gaat niet meer om het schone van het verhaal en haar semantiek, maar om het gelijk willen hebben. Die mindset maakt je gevoelig voor weder argumenten.
Zo verzin ik even, terwijl ik de Wikipedia lees over 'de krokodil:'
Daarnaast zijn er vele uitgestorven groepen van reptielen bekend die tot de krokodilachtigen worden gerekend, maar heel andere kenmerken hadden en al lange tijd zijn verdwenen (wikipedia: krokodilachtigen).
Er zijn dus krokodilsoorten uitgestorven. Zo mooi ontworpen en toch de tand des tijds niet doorstaan. De prullenbak in. Het kan verkeren.
Reacties