Het tijdperk van AI (Huttenlocher)

Als medeauteurs staan Henry Kissinger, want minder logisch lijkt misschien op het eerste gezicht (inmiddels overleden) en Eric Schmidt, dat meer logisch lijkt door zijn voormalige rol als bestuurder bij Google, nog voor het Alphabet werd.

Het boek bevat zeven hoofdstukken. Waar staan we (1), hoe kwamen we zover / hier (2), De Turing van onze tijd (3), platforms en globale netwerken (4), veiligheid en de wereldorde (5), AI en de menselijke identiteit (6) en AI en de toekomst (7). 

In het voorwoord gaan de auteurs in op de vragen waar het boek een antwoord op geeft. Zoals wat de innovaties zijn op het gebied van gezondheid, biologie, ruimte en quantum fysica die door Ai mogelijk gemaakt worden? Wat zijn de beste vrienden die Ai mogelijk maakt en vooral voor kinderen? [Niet onbelangrijk in deze tijd ook:] Hoe ziet een oorlog gebaseerd op Ai eruit? OF, wat betekent deze ontwikkeling voor de mens?

Op de vraag, waar staan we nu, komt een antwoord dat begint met "een stille revolutie" die Google Deepmind met alpha-zero teweegbracht in 2017, wanneer deze het voormalige expertprogramma Stockfish (schaken) versloeg. De tactiek van Alpha-zero ws revolutionair en onorthodox, omdat het stukken opgaf met zicht op een strategie die pas later winst zou opleveren. In 2020 gaat het verhaal verder met MIT die door de inzet van Ai een nieuw antibioticum (Halicina) vindt. Een paar maanden later komt OpenAI met GPT-3, waarmee AI een algemeen toepasbaar terrein opgaat.

E.e.a. leidde ertoe dat Ai het gedrag van de mens ging beïnvloeden, en de vraag is (o.a.) hoe dat verder gaat.

Hoe we hier gekomen zijn? Op die vraag gaan de schrijvers / wetenschappers / ondernemers in door terug naar de middeleeuwen te reizen en het ontstaan van autonoom onderzoek te traceren. Een weg waar het denken door filosofen i kaart werd gebracht, Kant, Spinoza, beginnend bij Plato, en dan heel snel terecht komt in de digitale wereld. Het is een reis van de mens naar kennis en begrip van de werkelijkheid. Met de komst van Ai werden nieuwe vragen die voorheen naar de toekomst werden verschoven, door machines beantwoord... De digitale wereld heeft weinig geduld voor wijsheid. Haar waarden zijn gebaseerd op approval / ... en niet op introspectie. [De geschiedenis is traag hoorde ik laatst iemand zeggen, in de nieuwe wereld]

-- in een Youtube video gaat HL in om de componenten van AI, zoals Machine learning. en onderscheid daarin drie aspecten: supervised (via data labeling), unsupervised (b.v. clustering) en self-supervised (masked auto-encoders). Deze laatste variant kende ik nog niet.

De Turing test van onze tijd... gaat de parallel aan met de turing test voor het huidige tijdperk. Vershcillende taken vragen om verschillende leerstijlen. En om het belang van data / gegevens die in de digitale wereld voor het oprapen liggen. Hier gaat reinforcement-learning RL (in tegenstelling tot Machine Learning gaat het hier om neurale netwerken) uit van feedback van het geleerde zodat de Ai agent zelf kan bijleren.

Intussen is de wereld al zo veranderd dat machine-learning al niet meer voor vertalen (Google Translate - dat voor dit blog vaak gebruikt wordt) gebruikt wordt maar door RL veel effectiever is. 

Op het moment van schrijven is Ai nog begrensd door haar code:

1. deze bepalen de parameters voor de mogelijke acties van AI

2. de grens van Ai wordt bepaald door haar functie (in het geval van Halicina was die functie, het doel: de relatie vinden tussen chemische eigenschappen van stoffen en hun antibioticawerking)

3. AI kan enkel met data werken waar de mens eerst herkenning heeft uitgeoefend (je kan geen beschrijving maken van een foto als je niet heel veel fotos hebt gecategoriseerd naar objecten in die foto)

Het doel of "de droom" van Ai in de toekomst is om generieke functies te ontwikkelen en daarvoor zijn data (centra) nodig - een bekend fenomeen inmiddels - en wij moeten zorgen dat Ai niet geïsoleerd ontwikkeld wordt.

Platforms en netwerken doet ook eerst een stap terug in de geschiedenis, met Nederland (VOC) als voorbeeld. Netwerken zijn er altijd geweest. Nieuw is misschien niet de desinformatie die met kennis en netwerken komt als wel de schaal waarop. [dat de technologie van Amerikaanse bedrijven eenvoudig door terroristische staten gebruikt kan worden krijgt geen aandacht.] Maar volgens de auteurs zijn de platforms die met Ai gefundeerd zijn de toekomst.

Terwijl ik het hoofdstuk lees over veiligheid blader ik terug en zie dat het boek uit 2021 is. De Rusland "affaire" heeft hier inmiddels zelf wel invulling gegeven. Wie nu nog blind vertrouwt op AI, drones en robotica die nog in de kinderschoenen staat is naïef. Elke technologie kan meer dan vroeger in de verkeerde handen komen. Mijn samenvatting.

Een nieuw menselijke toekomst... hier aangekomen denk ik dat ik van deze kant (een ex-CEO, een geo-politicus uit de oude wereld en een AI expert) liever naar andere bronnen luister. Welke dat precies zijn...?

 

--