Ik houd van de wereld. (Jij ook?)

Interessante stelling, toch? Filosofisch maar ook psychologisch. 

"Eli Siegel beschreef de filosofie van esthetisch realisme als een studie in drie delen: "Ten eerste, het grootste, diepste verlangen van de mens is om de wereld eerlijk aardig te vinden. Twee, de enige manier om eerlijk van de wereld te houden, niet als een verovering van jezelf, is om de wereld te zien als de esthetische eenheid van tegenstellingen. Drie: het grootste gevaar of de grootste verleiding van de mens is om een ​​vals belang of roem te halen uit de vermindering van dingen die niet hemzelf zijn; welke vermindering is minachting. beschreven als: één, de wereld leuk vinden; twee, de tegenstellingen; drie, de betekenis van minachting. "

de wereld leuk vinden... Een centraal principe van esthetisch realisme is dat het diepste verlangen van ieder mens is om van de wereld te houden. Het stelt dat het doel van kunsteducatie - en alle educatie - is om van de wereld te houden.

Eerlijk als de wereld hangt niet af van hoe fortuinlijk iemand is, maar van het zien dat de werkelijkheid goed gemaakt is omdat het een esthetische structuur heeft, wat de kunst laat zien. Siegel vroeg: "Is dit waar: het maakt niet uit hoeveel argumenten men heeft tegen de wereld - haar onvriendelijkheid, haar wanorde, haar lelijkheid, haar zinloosheid - men moet er alles aan doen om ervan te houden, of men zal zichzelf verzwakken?

De tegenstellingen. Esthetisch realisme is gebaseerd op het idee dat de werkelijkheid een esthetische structuur van tegenstellingen heeft. Siegel verklaarde dat alle wetenschappen en kunsten het bewijs leveren van de esthetische structuur van de werkelijkheid en kunnen worden gebruikt om de wereld te begrijpen en leuk te vinden. Beweging en rust, vrijheid en orde kunnen bijvoorbeeld worden gezien als één in een elektron, de oceaan, het zonnestelsel. Deze tegengestelde krachten van de werkelijkheid zitten in ieder mens en we proberen ze altijd bij elkaar te brengen. In de kritische theorie van Siegel: "Het oplossen van conflicten in het zelf is als het maken van tegenstellingen in de kunst." Een goede roman of muziekcompositie componeert bijvoorbeeld tegenstellingen die vaak met elkaar in conflict zijn in de geest of het dagelijkse leven van een persoon: intensiteit en kalmte, vrijheid en orde, eenheid en diversiteit. Een geslaagd gedicht of foto of kunstwerk in welk medium dan ook is daarom een ​​gids voor een goed leven, omdat het de esthetische structuur van de werkelijkheid en onszelf laat zien. "Alle schoonheid", zei hij, "is het maken van tegenstellingen, en het maken van tegenstellingen is waar we in onszelf naar op zoek zijn."

De betekenis van minachting. Siegel erkende dat het verlangen om van de wereld te houden constant in gevecht is met een ander concurrerend verlangen: het verlangen naar minachting, of de hoop om te verminderen wat anders is dan jezelf als een middel om jezelf te vergroten zoals je het ziet. Hij schrijft in The Right of Aesthetic Realism to Be Known, nummer 247:

Esthetisch realisme verschilt van psychoanalyse en verschilt van andere manieren van kijken, wanneer het zegt dat minachting het grootste gevaar van een individu is; van de samenleving. ... Minachting is het enige middel dat mensen over de hele wereld zeker hebben om zichzelf op te bouwen. Minachting is in gezinnen, kanselarijen, loges, op kussens, in gangen. Het is dat in [een persoon] dat zegt: "Als ik dit en dit en dit minder kan maken, is mijn glorie groter." ... En er moet aan worden herinnerd dat minachting hetzelfde is als een hekel hebben aan de wereld.

Een ethische verplichting en de middelen om van jezelf te houden

Een belangrijke studie in esthetisch realisme is hoe een houding ten opzichte van de wereld als geheel bepaalt hoe een persoon elk aspect van het leven ziet, inclusief een vriend, een echtgenoot, een boek, eten, mensen met een andere huidskleur. Dienovereenkomstig stelt de filosofie dat individuen een ethische verplichting hebben om "de wereld zo goed mogelijk te zien" en waar we niet hopen dingen en mensen eerlijk te zien "minachting ... is winnen". Dienovereenkomstig stelt de filosofie dat individuen een ethische verplichting hebben om volledige waarde te geven aan dingen en mensen, niet om ze te devalueren om zichzelf belangrijker te laten lijken. Esthetisch realisme stelt dat de bewuste intentie om eerlijk te zijn tegenover de wereld en mensen niet alleen een ethische verplichting is, maar ook een manier om van jezelf te houden.

De filosofie identificeert minachting als de onderliggende oorzaak van depressie en ook van bredere sociale problemen: maatschappelijk kwaad zoals racisme en oorlog komt voort uit minachting voor "mensen die anders worden geplaatst dan wijzelf" in termen van ras, economische status of nationaliteit. Siegel verklaarde dat eeuwenlang de overheersende basis van de economische activiteiten van de mensheid zal zijn geweest. De filosofie stelt dat de mensheid haar grootste problemen niet kan overwinnen totdat mensen niet langer het gevoel hebben dat 'het falen van de wereld of het falen van een [andere] persoon iemands eigen leven verbetert'. Siegel verklaarde dat totdat goede wil in plaats van minachting centraal staat in de economie en in de gedachten van mensen, "de beschaving nog moet beginnen". Hij definieerde goede wil als "het verlangen om iets te hebben". anders sterker en mooier, want dit verlangen maakt jezelf sterker en mooier..." (bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Aesthetic_Realism)