Talent - Pavarotti

 

Talent - Luciano Pavarotti

Er zijn al veel biografieën over het leven van Pavarotti geschreven. Deze van Roger Alier maakt deel uit van een reeks biografieën die door ABC in Spanje werden gepubliceerd. De biografie is op een chronologische wijze geschreven en de verwijzing naar opera is de belangrijkste context van het boek. Het begint met de verandering die Opera doormaakte (romantiek) en is de basis voor het succes van de 'tenoren'. Eerder maakte de lezer kennis met de visie van Alier: de Opera verlicht door het meest suggestieve instrument: dat van de menselijke stem.

In deze context opent de biografie met de eerste echte scène, waarin Modena, zijn geboorteplaats, wordt beschreven. In dat hoofdstuk laat Alier een aanwijzing zien (nature of nurture) waardoor Luciano begon te zingen. Het verhaal gaat verder met een korte beschrijving van de tijd direct na de oorlog. Het gaat verder met zijn debuut in 1961 en zijn tournees en de eerste grote jaren. Omdat de biografie in het Spaans is geschreven, is er een paragraaf gewijd aan 'de koning van de hoge C's', wat in het Spaans is: 'El rey del DO'. Het boek gaat niet in op de verschillen tussen deze twee systemen. (Er zijn beschuldigingen dat hij geen muziek kon lezen). Het verhaal gaat verder met een reeks 'triomfen en opnames'. De carrière van Pavarotti is een carrière van groei, zoals de meeste talenten, moet het groeien om uit te blinken. In de ruim veertig jaar dat hij tenor is, groeit 'zijn stem' en ook 'zijn repertoire'.

Het zou geen biografie zijn zonder een zijstap te noemen; deze is te vinden wanneer Pavarotti in Hollywood is. Het hoogtepunt van zijn carrière wordt beschreven in de 'Olympics of fame'. Het is moeilijk aan te geven waar de groei zijn hoogtepunt bereikt, maar zoals zijn verhaal begon met rondleidingen, eindigt het met een omweg. De laatste woorden van deze versie van de biografie zijn opgedragen aan zijn fans, die de auteur in twee soorten heeft ingedeeld...

--

Luciano Pavarotti, een tenor die bekend staat om zijn meer dan levensgrote showmanschap, hielp de populariteit van opera wereldwijd te vergroten. De tenor maakte zijn operadebuut in het Teatro Reggio Emilia in 1961, waar hij optrad als "Rodolfo" in La Boheme. Daarna maakte hij zijn internationale debuut in het Royal Opera House in Londen in 1963, en twee jaar later maakte hij zijn Amerikaanse debuut in de Miami-productie van Donizetti's Lucia di Lammermoor. Pavarotti werd een enorm populaire en internationaal bekende operaster, die een grote aanhang kreeg dankzij zijn opnames en televisieoptredens, en uiteindelijk hielp hij de populariteit van opera wereldwijd te vergroten.

Luciano was zoon van een bakker en amateurzanger, Pavarotti's familie zat opeengepakt in een tweekamerappartement. In 1943 had de Tweede Wereldoorlog het gezin gedwongen tot een gehuurde eenpersoonskamer op het platteland. Pavarotti wilde voetbalster worden, maar merkte dat hij genoot van de opnames van zijn vader, met de populaire tenoren van die tijd, zoals Bjoerling, Tito Schipa en zijn favoriet, Giuseppe Di Stefano. Rond de leeftijd van 9 begon hij met zijn vader te zingen in een klein plaatselijk kerkkoor. Ook studeerde hij zang bij jeugdvriendin Mirella Freni, die later stersopraan werd.

Op 20-jarige leeftijd reisde Pavarotti met een koor van zijn geboorteplaats naar een internationale muziekwedstrijd in Wales. De groep won de eerste plaats. Pavarotti verliet een carrière in het schoolonderwijs om zijn leven aan het zingen te wijden. Hij won de internationale wedstrijd in het Teatro Reggio Emilia in 1961.

Pavarotti nam vervolgens deel aan de La Scala-tour door Europa (1963-64). Zijn Amerikaanse debuut in februari 1965, in de Miami-productie van Donizetti's Lucia di Lammermoor, lanceerde ook zijn legendarische samenwerking met de Australische sopraan Joan Sutherland. Met Sutherland veroverde Pavarotti in 1972 Covent Garden in Londen en de Metropolitan Opera in New York met een sprankelende productie van een favoriet van Donizetti, La Fille du Regiment.

Pavarotti's stem en uitvoering waren sterk in de krachtige stijl van de traditionele Italiaanse tenor. Hij werd al snel internationaal bekend als concertartiest en bereikte een grote aanhang dankzij zijn vele opnames en televisie-optredens. In 1982 verscheen Pavarotti in de film Yes, Giorgio. Datzelfde jaar publiceerde hij een deel van een autobiografie.

Pavarotti's deelname aan de Three Tenors met Placido Domingo en Jose Carreras was enorm succesvol, en wordt gecrediteerd met het brengen van klassieke muziek naar de massa op een niveau dat nog nooit eerder is gezien. Naast optreden met de groep deelde hij het podium met verschillende rocksterren, waaronder Eric Clapton en U2-frontman Bono, en met popsterren als Celine Dion en de Spice Girls.

Tijdens de oorlog in Bosnië hebben Pavarotti en Bono humanitaire hulp ingezameld. De beroemde operazangeres werkte ook samen met wijlen prinses Diana om geld in te zamelen om landmijnen wereldwijd uit te bannen. In 2005 kreeg Pavarotti de vrijheid van de stad Londen en ontving hij een Red Cross Award for Services to Humanity.

... Terwijl hij zich voorbereidde om zijn afscheidstournee van 40 steden in juli 2006 te hervatten, onderging Pavrotti een spoedoperatie in een ziekenhuis in New York om een ​​alvleeskliertumor te verwijderen. De tenor onderging in augustus 2007 nog eens twee weken behandeling in een ziekenhuis in zijn geboorteplaats Modena, Italië. De laatste twee weken voor zijn dood werd hij thuis verzorgd door specialisten. (bron: https://www.biography.com/musician/luciano-pavarotti)