Dit boek las ik rond 2009...
Van sommige biografieën begin je de betekenis pas te begrijpen na het lezen van een paar hoofdstukken. De omslag van de biografie helpt ook te begrijpen waarom het leven van een man belangrijk was. In dit geval is het geen geheim dat graaf Ciano een schrijfgewoonte ontwikkelde die van onschatbare waarde bleek om de ontwikkeling van voor de Tweede Wereldoorlog te begrijpen.
Het verhaal zou beter kunnen beginnen dan dit feit in de proloog te onthullen; Edda, de (favoriete) dochter van el Duce, ontsnapt naar Zwitserland met de vijf dagboeken over de oorlogsjaren. Het is bedoeld als een flashback. Het eerste hoofdstuk begint veertien jaar eerder. Moseley schrijft over het gezinsleven en de betrokkenheid van de dochter in de context van de ontwikkelingen in Europa en Italië. Mussolini wordt nog steeds bewonderd, ook in de VS, hoewel niet door iedereen... Maar al snel worden de wreedheden zichtbaar, niet alleen voor de lezer van de biografie, bijvoorbeeld het gebruik van gifgas in de oorlog tegen Ethiopië die werd gepromoot door Ciano . El Duce was aanvankelijk geen voorstander van koloniale oefeningen zoals die van andere naties, maar werd getriggerd door de slechte economische situatie waarvoor de invasie nuttig zou kunnen zijn.
De biografie gaat over het "dubbelleven" van Ciano - de schaduw van Mussolini, maar het gaat natuurlijk ook over Mussolini: "Ciano was niet alleen het product van zijn schoonvader... De gruweldaden beginnen al snel zowel in het boek ( hoofdstuk II – van diplomaat tot bommenwerperpiloot) zoals in zijn echte leven als schoonzoon. Ook deze biografie is een verhaal van verandering, het is niet dat je meevoelt met de hoofdpersoon, maar er verandert iets in de relatie met zijn schoonvader... "die hem ook vernietigde"... Het boek bevat enkele foto's in waarvan een van hen het einde van Mussolini zelf onthult. De biografie is een must read voor iedereen die geïnteresseerd is in de combinatie van psychologie, intriges en persoonlijke ontwikkeling (Ciano wordt op dat moment op 32-jarige leeftijd de jongste minister van Buitenlandse Zaken van Europa) en natuurlijk: geschiedenis. Een deel van de laatste omvat de geschiedenis van de Spaanse burgeroorlog waarin Ciano en El Duce een aandeel hadden … en beantwoordt de vraag waarom Spanje niet deelnam aan de Tweede Wereldoorlog.
... twee recensies op Amazon:
Enkele jaren geleden las ik de dagboeken van graaf Galeazzo Ciano. Ik had destijds gedacht dat hij een gewetensvolle kerel leek, en het morele en ethische tegenwicht voor Mussolini in de fascistische regering van Italië. Om zeker te zijn, ik wist dat hij niet zo machtig was als Mussolini, en ik wist ook dat hij uiteindelijk tegen de muur werd gezet omdat hij Mussolini en zijn nazi-bondgenoten uitdaagde. Maar nu ik dit boek heb gelezen, ontdek ik hoe hij zijn eigen imago heeft kunnen opschonen voor zijn laatste momenten in het politieke leven. Dit boek leest veel als People Magazine. Je krijgt op alle niveaus zicht op Ciano. Veel feiten, maar ook veel roddels. Mussolini, Edda Ciano, Rachel Mussolini, Hitler en de grote cast van personages komen in dit boek tot leven. Wat Ciano betreft, hij blijkt een man te zijn die het leven lijkt te zien als een strijd voor een goede tijd, of het nu een overwinning in de oorlog is of een seksuele verovering. Hij vertelde iedereen die luisterde dat hij de meest geliefde man in Italië was, terwijl hij in werkelijkheid werd veracht en gehaat door dezelfde mensen waarvan hij dacht dat hij geliefd was. Het is erg verwarrend om te proberen te begrijpen waarom dit zo is. Hij leek totaal blind voor de werkelijkheid. Hij ontdekte dit aan het einde van zijn leven terwijl hij in de gevangenis zat, wachtend om te worden geëxecuteerd. Dit was natuurlijk te laat.
Hoe raakte Ciano zo snel uit de gratie? Men kan alleen maar geloven dat zodra hij er zeker van was dat hij Mussolini niet zou vervangen als de volgende leider van Italië (Mussolini vertelde de mensen dat er geen erfelijke machtsoverdracht in Italië zou zijn), hij zou proberen de neergang van zijn eigen held en schoonvader. Ik denk dat dat een van de belangrijkste sleutels is tot het gedrag van deze man. Dus plan B werd ingevoerd, de reputatie van Mussolini vernietigen in de ogen van zijn eigen politieke partij, en het Italiaanse volk dat de oorlog van Mussolini al helemaal zat was. Ciano zag zichzelf in de felbegeerde rol van held, de man die Italië redde van het monster Mussolini. Helaas voor hem had hij op dit punt te veel vijanden. Je krijgt altijd het gevoel dat Ciano de eerste was die sprong
op een bandwagon als het goed ging, en hij was de eerste die er vanaf sprong als het slecht ging. Ik denk ook dat hij de eerste zou zijn die zou zeggen: "Ik zei het je toch", hoe dan ook, de wind waaide. Ik dacht dat hij eindelijk een standpunt innam, maar het ging over hem. Wat hij er uit zou kunnen halen. Dit was vrij goed bekend in Italië, en hij werd beschimpt om zijn houding.
Niemand zou de ijdele, smakeloze man als de volgende leider van Italië hebben beschouwd, zeker niet een man die Hitler heette.
... EN:
Biografieën leveren de beste geschiedenis en Ciano is misschien wel het meest toegankelijke personage onder de slechteriken van de Tweede Wereldoorlog. Deze biografie is ook zeer informatief over Ciano's schoonvader, Mussolini, en Mussolini's fatale aantrekkingskracht op Hitler.
... om meer te weten te komen over Ciano's rol in de Duitse invasie van Griekenland - iets dat de altijd egoïstische Ciano grotendeels leek te negeren in zijn dagboek.
Dit is geen aardige vent; ten eerste is er een goede kans dat hij zou zijn geëxecuteerd na een proces voor oorlogsmisdaden, omdat zijn rol bij de Italiaanse invasie van Griekenland analoog was aan die van Ribbentrop bij de Duitse invasie van Polen. Een enorme teleurstelling, aangezien Ciano duidelijk zag dat Von Ribbentrop en Hitler irrationele, oorlogszuchtige schurken waren. Hij wist ook heel goed dat Italië slecht bewapend was. Dus waarom adviseerde hij Mussolini om Griekenland binnen te vallen (hij noemde het "mijn oorlog")? Dit boek helpt je daar antwoord op te geven door je Ciano's karakter van dichtbij te bekijken, dat soms oppervlakkig kan zijn en zijn intelligentie kan overwinnen. Een andere vraag die ik had was, waarom vluchtte Ciano naar Duitsland na de arrestatie van Mussolini, gezien het feit dat de Duitsers aan de macht hem haatten? Dit boek geeft ook antwoord op die vraag.
Ciano is ook persoonlijk onaantrekkelijk, een verwaande rokkenjager, zelfs als getrouwde man en vader.
Het is dus vreemd om aan het einde van het verhaal Ciano te vinden - ook al weet je waarschijnlijk hoe het eindigt, als je zijn naam al kent. Nou, dat was mijn reactie. Als ik Griek was, stel ik me voor dat ik het tegenovergestelde zou voelen, gezien de omvang van de verschrikkingen die zich ontvouwden als gevolg van de invasie van Griekenland.
Om de volledige dimensie van Ciano te krijgen, raad ik aan zijn dagboek te lezen voordat je dit boek leest. Om te beginnen, als je het dagboek hebt gelezen, ga je dit boek in met je eigen vragen, en dat maakt het voor mij interessanter om te lezen. Voor een ander, na het lezen van het dagboek, zul je voor jezelf begrijpen waarom de mensen in dit boek geïnteresseerd waren om het in handen te krijgen en waarom zijn vrouw de moeite nam om het uit Italië te smokkelen. Het is echt een geweldig document - het hielp Ribbentrop in Neurenberg op te hangen, bijvoorbeeld omdat het zo effectief was dat Ribbentrops gevangenismemoires Ciano's dagboek aanvallen - en het is snel genoeg om te lezen dat de omweg de moeite waard is. Twee hoogtepunten uit het dagboek zijn wanneer Ribbentrop in 1941 Ciano belt om hem te vertellen hoe blij hij is dat Japan Amerika heeft aangevallen, en dan minder dan een jaar later, in 1942, Ribbentrop belt Ciano omdat hij nerveus is: de Amerikanen zijn net geland in Noord-Afrika ( de nazi's hadden blijkbaar verwacht dat de VS een tijdje vast zou zitten in de Stille Oceaan...).
Dus ja, als je het kunt vinden, begin dan met het dagboek als je kunt. Het zal je echt helpen om meer waarde uit deze uitstekende biografie te halen.
Reacties