Purpose, roeping, visie en missie (in wording)

 Het lijkt allemaal zo eenvoudig. Ik heb het nu even over het boek Start With Why. Een bestseller. Maar probeer eens voor je zelf na te denken wat je purpose in het leven is. Waarom doe je de dingen? Zo eenvoudig is het niet. Ik probeer hier al enige tijd een antwoord op te vinden. Wat is mijn roeping, zoals een verpleger graag mensen helpt... OF een leraar wiskunde ...

Terugkijkend naar mijn leven zie ik een aantal patronen. Bijvoorbeeld het reizen, afstand nemen,  schrijven, voor een bedrijf werken in de vaart der volken en daarna een eigen weg gaan. Advies geven. Nadenken en zoeken wat ik model matig graven heb genoemd. Zoeken naar de waarheid.

De valkuil van zoeken is dat je ergens anders uitkomt dan je gehoopt had. Of dat je altijd door kan blijven graven, dat is meer een valkuil van de graver. Of dat je steeds weer ergens anders begint te graven. Zoeken naar kennis, naar een doel.

Daarom is het handiger om te kijken naar beroepen. Een architect wil iets moois bouwen. Iemand in de zorg wil mensen helpen, maar niet alleen. sommigen willen grote problemen zoals een bekende ziekte "oplossen." Dat de patiënt daar ook mee geholpen is, is mooi meegenomen.

Veel in het leven heeft ook te maken met status. Ik las gisteren een samenvatting van Distinct, van socioloog Pierre Bourdie. Die Smaak en klasse met elkaar verbind. En toen moest ik denken, "is het toeval dat ik de laatste tijd onder de indruk ben van het fenomeen Opera?" het staat goed in sommige kringen.

Of "echte" literatuur lezen. Dat staat ook goed(en doe ik ook). Zoals Oorlog en Vrede. Maar dan identificeer ik me toch met Pierre, de aanvankelijke aristocraat die de wijsheid vindt bij een eenvoudige boer op het land ten tijde van oorlog.

Een missie: ik heb een andere levensloop gehad dan veel mensen, mijn eigen weg gezocht, andere dingen gezien tijdens die reis, en die inzichten wil ik delen...

Of, ik woon al zestien jaar niet meer in Nederland. Ik blijf Nederlander, maar ik zie nu ook de andere kant. Wat moet je daarmee? Als adviseur kan je er weinig mee, en als coach al helemaal niks. het feit dat jij dingen anders gedaan hebt betekent niet dat andere ook anders naar hun leven moeten kijken.

En dan beleggen. Beleggen is niks. Maar het is wel het vak waar alles inzit wat me bezighoud. rationaliteit, emotie, zelfkennis, mensenkennis, complexiteit maar ook eenvoud. Alleen je bent niks als belegger. Bij alle andere beroepen vervul je een functie. Maar de belegger?

Voor een investeerder is het heel anders. Die investeert zijn geld in projecten. Maar de belegger moet zijn beleggingen geheim houden, anders wordt hij te veel eigenaar / zo is mijn stelling / en dat heeft als nadeel dat je vast komt te zitten aan je beleggingen. Dat het teveel bezit wordt. En dan is verlies nemen moeilijker. De Ondernemende Belegger is neutraal, niet inhoudelijk gebonden aan een mening, maar zet in op (of zoekt) goede deals.

Door te beleggen te combineren met schrijven ben ik een beter mens aan het worden. Dat is mijn visie. Een zekere neutraliteit is goed. Niet te snel oordelen ook. Positie nemen is noodzakelijk als belegger. Maar dat doe je niet zomaar. Dat doe je na uitvoerig onderzoek (graafwerk).

En daar ontbreekt het meestal aan. Men neemt veel te vaak en te snel positie, met als gevolg dat men snel vast komt te zitten in een mening waar de argumenten zich gaandeweg in een andere richting ontwikkelen.

...

Ik ben er dus duidelijk nog niet. (Maar wel bijna)

Hulp is er gelukkig op het Internet:
- https://lifesworklab.com/hoe-vind-ik-mijn-purpose/ of deze:

- https://www.thestartupofdreams.nl/zo-vind-je-je-purpose

Deze laatste gebruikt de vier Ikigai cirkels. Net zoals in het boek True North van Bill George. Daar staat overigens duidelijk hoe je je levensdoel vindt. Door de vraag te stellen: waarvoor sta je elke dag op!

Ik ken zo'n leraar wiskunde... Die had talent voor cijfers, maar niet om onderzoeker te worden, maar om het te combineren met wat de wereld nodig had, iemand die kan duiden en uitleggen. Een leraar. De wereld kan niet zonder. En met een passie om niet alleen als leraar technisch les te geven, maar / wat tegenwoordig not done is / ook op te voeden...

-- 17 okt

Limitless, is een boek van Jim Kwik wat hier een aardig hoofdstuk aan wijdt. Passie is iets interns, schrijft hij, purpose is gericht op de wereld buiten je. Jim Kwik had moeite met leren toen hij jong was en heeft zo een eigen visie ontwikkeld om sneller te lezen (niet sub vocaliseren) en leren via allerlei technieken...

-- uit een cursus (MRP) leer ik, over het ontwikkelen van een visie:

Wat voor een soort persoon wil je zijn, en wat wil je bereiken:

- wat zou je willen veranderen. Wat vind je vervelend aan / in de wereld? Wat is onredelijk volgens jou? Wat raakt je hart?

En over een missie hebben: wat zou je willen achterlaten in deze wereld? Hoe zou je herdacht willen worden? Een Collage maken lees ik ook, en daar hoor ik vaker professionals over.

Hoe zie ik mezelf over een jaar? wat wil ik bereiken? Die doelgerichtheid heb ik nooit zo gehad. Ik ben altijd meer impliciet bezig geweest. 

Misschien is dit iets voor mij: een brief aan mijn oudere ik. (hoeft een keer niet publiekelijk)