Veranderingen bij Akzo’s Decorative Paints
Wie een beetje bladert door de merken van Akzo decorative paints ziet ook weer de oude bekende namen als Sikkens en Ceta Bever. Maar achter die namen gaat een grote verandering schuil. Die is vooral ingetreden met de overname van ICI. De CEO (General Manager) van het betreffende onderdeel - David Hamill - stapte niet lang geleden op en bestuursvoorzitter Wijers zag in Tex Gunning een goede kandidaat.
Waarom eerst iemand van de eigen organisatie en vervolgens iemand van buiten, is een vraag die in me opkomt. Een mogelijk antwoord, aangedikt met mijn onderstaande speculatie is dit:
Tex Gunning is kort CEO geweest van Vedior, maar heeft daar nauwelijk iets kunnen betekenen want Randstad nam het bedrijf nog geen jaar later over. Hij heeft vervolgens de fusie en reorganisatie-activiteiten bij het nieuwe Randstad mede vormgegeven, maar hij hield daarnaast ook zijn ogen op de externe ontwikkelingen. Zelf CEO zijn of mede-besturen bij een soortgelijke organisatie is toch niet hetzelfde.
De biografie van een manager vraagt vaak een nieuwe uitdaging. Die kwam er bij het veel grotere bedrijf Akzo. Wat maakte deze positie voor beide partijen tot een goede match?
"Tex's deep background in the management of consumer brands and businesses will enable us to build on the vast reservoir of expertise that we have brought together following the acquisition of ICI's paints businesses," zegt Akzo Nobel's CEO Hans Wijers.
Op Reuters is er ook nog de volgende anekdote over Gunning:
At one point in his career at Unilever, Gunning took his workers to a warehouse to show them damaged meat worth millions of euros that was to be destroyed due to malfunctions in the production process. (reuters)
"I am sure that his informal and direct style will be a significant contribution to all of us," Akzo's Wijers said.
“Informele stijl” en “direct” als Nederlander... Maar misschien toch ook het feit dat Gunning een indrukwekkende ervaring heeft bij Unilever. Want wat is nu precies het verhaal naar de twee bloedgroepen binnen de organisatie, ICI paints en het Nederlandse Akzo? Precies: Unilever is deels Brits en deels Hollands. Een perfecte match en prima uit te leggen aan de organisatie waar behoorlijk wat weerstand te vinden zal zijn.
Het ontbreken van ervaring in de business hoeft geen probleem te zijn. Het gaat om (met de woorden van Gunning in het jaarverslag van 2009 te spreken om) transformatie, integratie, en om het bouwen van een “cohesive community.”
Het ontbreken van specifieke business kennis is misschien zelfs wel een voordeel, als ik tenminste de presentatie beluister van Tex Gunning op het internet. “Moet de business nog wel in control zijn,” met die retorische vraag opent hij een betoog waar hij meer aanstuurt op verantwoordelijkheid en verandering. Loslaten van al die controle... Het geheel klinkt aardig heroïsch. Op een ander betoog stelt Gunning ten tijde van zijn Unilever (Bestfood) tijd dat bedrijven veel meer hun maatschappelijk verantwoordelijkheid zouden moeten nemen. In het geval van Unilever ging het om “nutrition” van de armen. Een nobel streven. Maar wat doe je dan bij een bedrijf als Akzo, waar de innovatieve coatings gebruikt wordt op Formule 1 wagens. Toch echt iets heel anders en weinig ruimte voor ideologie.
Bij Akzo zal het namelijk ook of vooral om gewone reguliere business waarden gaan: kosten, efficiency, global in plaats van local en de druk van de shareholders. In Nederland spelen dan ook nog die vervelende vakbonden (vrouwtje piggelmee). Lastig in deze tijd waar de bedrijven weer volop winst maken en de (deels werkeloze) bevolking nog bekomt van de crisis-schrik. Geen eenvoudige opgave in deze tijden van duurzaamheid.
Maar het is een tijdelijke rol schat ik in. Na deze transitie van een jaar of drie kan hij dan zijn aandacht weer verleggen naar meer ideologische zaken. En Akzo heeft dan misschien iemand gereed uit de eigen gelederen.
--
23 juli 2010. Ideologie en kennis
In licht van het voortgaande past ook de ontwikkeling van MSD. Akzo had Organon verkocht ("afgestoten" in business termen) en Wijers kijkt nu lijdzaam toe:
Wijers: ontwikkelingen MSD raken mij diep.
AkzoNobel-bestuurder Hans Wijers volgt de ontwikkelingen bij MSD, het voormalige Organon, op de voet. ,,Wat de afgelopen tijd heeft plaatsgevonden in Oss, raakt mij en de rest van het bestuur diep'', zo gaf hij vrijdag aan bij een toelichting op de jaarcijfers van de verfgigant.
Het van oorsprong Nederlandse farmaciebedrijf Organon werd in 2007 door moederbedrijf AkzoNobel voor 11 miljard euro verkocht aan de Amerikaanse farmaceut Schering-Plough. Dat bedrijf fuseerde vorig jaar met branchegenoot Merck tot MSD.Maar Nederland heeft behalve de kleinere spelers geen trackrecord op het gebied van pharma. Organon was misschien de uitzondering. De impasse van Organon is het resultaat van globalisering en focus en de woorden van Wijers benadrukken enkel dat "business first" gaat.
Waarom eerst iemand van de eigen organisatie en vervolgens iemand van buiten, is een vraag die in me opkomt. Een mogelijk antwoord, aangedikt met mijn onderstaande speculatie is dit:
Tex Gunning is kort CEO geweest van Vedior, maar heeft daar nauwelijk iets kunnen betekenen want Randstad nam het bedrijf nog geen jaar later over. Hij heeft vervolgens de fusie en reorganisatie-activiteiten bij het nieuwe Randstad mede vormgegeven, maar hij hield daarnaast ook zijn ogen op de externe ontwikkelingen. Zelf CEO zijn of mede-besturen bij een soortgelijke organisatie is toch niet hetzelfde.
De biografie van een manager vraagt vaak een nieuwe uitdaging. Die kwam er bij het veel grotere bedrijf Akzo. Wat maakte deze positie voor beide partijen tot een goede match?
"Tex's deep background in the management of consumer brands and businesses will enable us to build on the vast reservoir of expertise that we have brought together following the acquisition of ICI's paints businesses," zegt Akzo Nobel's CEO Hans Wijers.
Op Reuters is er ook nog de volgende anekdote over Gunning:
At one point in his career at Unilever, Gunning took his workers to a warehouse to show them damaged meat worth millions of euros that was to be destroyed due to malfunctions in the production process. (reuters)
"I am sure that his informal and direct style will be a significant contribution to all of us," Akzo's Wijers said.
“Informele stijl” en “direct” als Nederlander... Maar misschien toch ook het feit dat Gunning een indrukwekkende ervaring heeft bij Unilever. Want wat is nu precies het verhaal naar de twee bloedgroepen binnen de organisatie, ICI paints en het Nederlandse Akzo? Precies: Unilever is deels Brits en deels Hollands. Een perfecte match en prima uit te leggen aan de organisatie waar behoorlijk wat weerstand te vinden zal zijn.
Het ontbreken van ervaring in de business hoeft geen probleem te zijn. Het gaat om (met de woorden van Gunning in het jaarverslag van 2009 te spreken om) transformatie, integratie, en om het bouwen van een “cohesive community.”
Het ontbreken van specifieke business kennis is misschien zelfs wel een voordeel, als ik tenminste de presentatie beluister van Tex Gunning op het internet. “Moet de business nog wel in control zijn,” met die retorische vraag opent hij een betoog waar hij meer aanstuurt op verantwoordelijkheid en verandering. Loslaten van al die controle... Het geheel klinkt aardig heroïsch. Op een ander betoog stelt Gunning ten tijde van zijn Unilever (Bestfood) tijd dat bedrijven veel meer hun maatschappelijk verantwoordelijkheid zouden moeten nemen. In het geval van Unilever ging het om “nutrition” van de armen. Een nobel streven. Maar wat doe je dan bij een bedrijf als Akzo, waar de innovatieve coatings gebruikt wordt op Formule 1 wagens. Toch echt iets heel anders en weinig ruimte voor ideologie.
Bij Akzo zal het namelijk ook of vooral om gewone reguliere business waarden gaan: kosten, efficiency, global in plaats van local en de druk van de shareholders. In Nederland spelen dan ook nog die vervelende vakbonden (vrouwtje piggelmee). Lastig in deze tijd waar de bedrijven weer volop winst maken en de (deels werkeloze) bevolking nog bekomt van de crisis-schrik. Geen eenvoudige opgave in deze tijden van duurzaamheid.
Maar het is een tijdelijke rol schat ik in. Na deze transitie van een jaar of drie kan hij dan zijn aandacht weer verleggen naar meer ideologische zaken. En Akzo heeft dan misschien iemand gereed uit de eigen gelederen.
--
23 juli 2010. Ideologie en kennis
In licht van het voortgaande past ook de ontwikkeling van MSD. Akzo had Organon verkocht ("afgestoten" in business termen) en Wijers kijkt nu lijdzaam toe:
Wijers: ontwikkelingen MSD raken mij diep.
AkzoNobel-bestuurder Hans Wijers volgt de ontwikkelingen bij MSD, het voormalige Organon, op de voet. ,,Wat de afgelopen tijd heeft plaatsgevonden in Oss, raakt mij en de rest van het bestuur diep'', zo gaf hij vrijdag aan bij een toelichting op de jaarcijfers van de verfgigant.
Het van oorsprong Nederlandse farmaciebedrijf Organon werd in 2007 door moederbedrijf AkzoNobel voor 11 miljard euro verkocht aan de Amerikaanse farmaceut Schering-Plough. Dat bedrijf fuseerde vorig jaar met branchegenoot Merck tot MSD.Maar Nederland heeft behalve de kleinere spelers geen trackrecord op het gebied van pharma. Organon was misschien de uitzondering. De impasse van Organon is het resultaat van globalisering en focus en de woorden van Wijers benadrukken enkel dat "business first" gaat.
Reacties