Dick Advocaat - Van Rode Duivels naar Rode Leger
In de biografie van een manager vinden soms onverklaarbare wendingen plaats. Langs welke lat moeten we de gebeurtenissen plaatsen om ze beter te begrijpen?
De dimensie die voor iedere professional en manager gelijk is is die van de tijd. Het is de tijd die de ontwikkelingen in perspectief zet en de groei zichtbaar maakt net als een jochie dat tegen de muur staat met een boek op zijn hoofd en zijn moeder zet een nieuw streepje. Jantje is weer gegroeid. Maar groeide hij harder of niet dan zijn klasgenootjes, dat was natuurlijk de grote vraag.
De schrijver van het boekenweekgeschenk, Joost Zwagerman, vertelde in een interview dat hij pas echt begon te lezen toen het niet meer verplicht was. Toen ze hem niet meer konden overhoren en niet langer een cijfer gaven. Maar wie weet dan nog of hij goed las, en of hij het begrepen had? De leraren op school zijn een noodzakelijk kwaad, maar pas als we los zijn van de officiële structuren en vrij bewegen in de grote mensenwereld maken we fouten waar niemand ons meer op wijst.
Maar wat heeft dit te maken met onze Dick die “overloopt” zoals de Belgen dat noemen, de deserteur die vertrekt van de Rode Duivels naar het Rode Leger. Wat zoekt hij daar in Rusland. Is het geld (De Russen denken in uitersten en dat blijkt maar weer dat hij tien keer zo veel verdiend in Rusland dan in het kleine België), ambitie (“het niveau is daar veel hoger”) of iets anders (Rusland is nog exotisch, België is te dichtbij), of het thuis gevoel dat hij gevonden heeft (“er spelen zes voetballers van FC Zenit die ik ken”).
Zelf begreep hij de commotie niet: “er kunnen drie dingen gebeuren met een coach; weggestuurd worden, de termijn uitlopen of zelf opstappen.” Ja zo heeft hij gelijk. Men meet wel vaker met twee maten.
Als je loyaal bent zorg je dat je een eerdere toezegging uitzit. Als je deze move van de manager of coach vergelijkt met die van een professional in het bedrijfsleven, dan zou dit een jobhopper’s actie zijn: puur gericht op de kans en het beste pakken wat je tegenkomt. Blijkbaar was deze kans er niet toen de loopbaanwisseling zich aandroeg en dus moest hij maar voor de Rode Duivels kiezen – daar lijkt het nu op.
Die mismatch tussen waar de loopbaan van een werknemer op een nieuwe uitdaging wacht en de uitdaging die zich soms gewoon niet te plannen is, is een van de problemen waarmee iedere professional te maken krijgt gedurende zijn werkzame leven en wat achteraf een biografie oplevert.
Op het Internet zag ik een Belgische komiek die een Nederlander karakteriseerde. “Ze praten alleen maar daarboven en hebben over alles een mening. Weet je wanneer je die Hollanders op de stang jaagt? Als je zegt, daarover heb ik geen mening.”
Goed gezien. En zeer toepasselijk: Over deze stap in het leven van Advocaat heb ik geen mening.
De dimensie die voor iedere professional en manager gelijk is is die van de tijd. Het is de tijd die de ontwikkelingen in perspectief zet en de groei zichtbaar maakt net als een jochie dat tegen de muur staat met een boek op zijn hoofd en zijn moeder zet een nieuw streepje. Jantje is weer gegroeid. Maar groeide hij harder of niet dan zijn klasgenootjes, dat was natuurlijk de grote vraag.
De schrijver van het boekenweekgeschenk, Joost Zwagerman, vertelde in een interview dat hij pas echt begon te lezen toen het niet meer verplicht was. Toen ze hem niet meer konden overhoren en niet langer een cijfer gaven. Maar wie weet dan nog of hij goed las, en of hij het begrepen had? De leraren op school zijn een noodzakelijk kwaad, maar pas als we los zijn van de officiële structuren en vrij bewegen in de grote mensenwereld maken we fouten waar niemand ons meer op wijst.
Maar wat heeft dit te maken met onze Dick die “overloopt” zoals de Belgen dat noemen, de deserteur die vertrekt van de Rode Duivels naar het Rode Leger. Wat zoekt hij daar in Rusland. Is het geld (De Russen denken in uitersten en dat blijkt maar weer dat hij tien keer zo veel verdiend in Rusland dan in het kleine België), ambitie (“het niveau is daar veel hoger”) of iets anders (Rusland is nog exotisch, België is te dichtbij), of het thuis gevoel dat hij gevonden heeft (“er spelen zes voetballers van FC Zenit die ik ken”).
Zelf begreep hij de commotie niet: “er kunnen drie dingen gebeuren met een coach; weggestuurd worden, de termijn uitlopen of zelf opstappen.” Ja zo heeft hij gelijk. Men meet wel vaker met twee maten.
Als je loyaal bent zorg je dat je een eerdere toezegging uitzit. Als je deze move van de manager of coach vergelijkt met die van een professional in het bedrijfsleven, dan zou dit een jobhopper’s actie zijn: puur gericht op de kans en het beste pakken wat je tegenkomt. Blijkbaar was deze kans er niet toen de loopbaanwisseling zich aandroeg en dus moest hij maar voor de Rode Duivels kiezen – daar lijkt het nu op.
Die mismatch tussen waar de loopbaan van een werknemer op een nieuwe uitdaging wacht en de uitdaging die zich soms gewoon niet te plannen is, is een van de problemen waarmee iedere professional te maken krijgt gedurende zijn werkzame leven en wat achteraf een biografie oplevert.
Op het Internet zag ik een Belgische komiek die een Nederlander karakteriseerde. “Ze praten alleen maar daarboven en hebben over alles een mening. Weet je wanneer je die Hollanders op de stang jaagt? Als je zegt, daarover heb ik geen mening.”
Goed gezien. En zeer toepasselijk: Over deze stap in het leven van Advocaat heb ik geen mening.
Reacties