The Lonely Century (Noreena Hertz)
Noreena Hertz is Engelse, econoom en activiste lees ik op wikipedia. Ze heeft een eigen business / website, Noreena.com - thought leader - vol met (activistisch?) rood. Op youtube is het eerste dat ik vind: how to use experts, and when not to, Tedtalks.
The lonely century is een boek dat zonder verdere structuur uit elf hoofdstukken bestaat. Het eerste hoofdstuk begint in het vandaag van de covid-19-epidemie, waar afstand-houden het nieuwe normaal is, uit angst om elkaar te besmetten. Ze vertelt over haar journalistieke ervaring met rente-a-friend dat typisch voor onze tijdsbeeld is en onderbouwt haar argument met statistieken uit ook gelukkige landen zoals Nederland waar men zich meer en meer eenzaam begint te voelen. Dat eenzaamheid een oorzaak is, blijkt uit een Japanse Tochigi gevangenis voor vrouwen, die uitpuilt omdat kleine overtredingen toenemen. Uit eenzaamheid.
Het is ook slecht voor de gezondheid (hoofdstuk twee) zo blikt uit de Haredim tribus in Israël, waar de mensen ondanks hun overgewicht toch langer leven, en dat komt door de sociale cohesie binnen de groep.
De Lonely Mouse (hoofdstuk drie - met een referentie naar of Mice and Men, van Steinbeck*) vertelt o.a. over de bedpartners: eenzaamheid en rechts-extremisme, voelen elkaar goed aan. Het muizenexperiment is echt: hoe langer een muis eenzaam opgesloten zit, hoe eenzamer het wordt en een nieuwe indringer agressief kan aanvallen.
In The Solitary City komt het Rent-a-friend bedrijf terug, maar dan als argument voor het stadleven dat steeds meer eenzaamheid herbergt. En in diezelfde stad is het elektronische business model medeplichtig aan de eenzaamheid, met Amazon Go als duidelijke pionier in deze nieuwe wereld.
Kinderen zijn extra gevoelig voor de grote hoeveelheid aan het scherm "gekluisterd" te zitten. De Roomba passeert ook, en dan denk je - wanneer je zelf net zo'n robot hebt, "ja wij hebben dat ding ook een naam meegegeven" (...), een apparaat dat je een naam geeft. Hoe gek kan het zijn.
... Samenvattend zou je kunnen zeggen dat eenzaamheid veroorzaakt wordt door sociale media (zie bloemlezing), racisme, sexisme, steden, werk, afnemen van groepsgebieden, en neoliberalisme.
Toch is het niet allemaal zwart, al klinkt de titel "een eeuw aan eenzaamheid" natuurlijk pessimistisch. Er zijn allerlei ontwikkelingen om mensen met behulp van dezelfde technologie die zorgt voro eenzaamheid ook met elkaar te her-verbinden.
-- Bloemlezend:
BOMP (Belief that Others are More Popular): een geloof dat anderen populairder zijn dan jij en is een voorbeeld waar je door sociale media eenzaam kunt voelen.
...
* - De titel van het boek is ontleend aan een gedicht van de Schotse dichter Robert Burns, getiteld 'To a Mouse', uit de regel The best-laid schemes o' mice an' men, Gang aft agley (de bestbedachte plannen van muizen en mensen lopen vaak mis). In dit gedicht vergelijkt de dichter het lot van de muis in positieve zin met dat van de mens: de muis weet niet wat hem boven het hoofd hangt. Het gedicht impliceert een nauwe relatie tussen mens en dier: beide zijn ten prooi aan het noodlot. Dit idee vormt de achtergrond van het verhaal... Het thema van het verhaal is kameraadschap of vriendschap (en uiteindelijk ook het noodlot). De vriendschap tussen de hoofdpersonen George en de mentaal zwakke Lennie is intens. Zij hebben een gezamenlijke droom, die ze ondanks alle tegenslagen levend houden: samen een eigen boerderijtje beginnen. De vriendschap leidt aan het eind van het verhaal tot een door sommigen als controversieel beschouwde oplossing. Als gevolg hiervan is het boek op sommige scholen en universiteiten in de Verenigde Staten herhaaldelijk onderwerp van discussie geweest, en soms ook uit het curriculum verwijderd. [wikipedia]
Reacties