Publish (or Perish)! Maar hoe?

In gesprek met mensen van de wetenschappelijke wereld, kwam deze metafoor in me op. In feite precies hoe Bioteh-bedrijven functioneren.

Publish-or-perish, is een mythisch concept voor academici in de wetenschapswereld. Je moet publiceren, publiceren of publiceren.

In het boek Telgen van Tinbergen schrijft RvdP: Negen van de tien papers zijn zinloos. Het gros van de papers wordt niet geciteerd.

Dat vertelde hij weliswaar in de context van econometrische modellen. Maar in het algemeen ben ik het niet met die stelling eens. Publiceren is goed, ook al wordt je werk - nu nog niet geciteerd - want elke publicatie kan leiden tot een andere.

Om een strategie te vinden voor het publiceren kan je denken aan de pijplijn-metafoor die biotech-bedrijven gebruiken. Het idee is als volgt: het bedrijf heeft een idee, werkt aan dat idee voor de ontwikkeling van een geneesmiddel, maar laat het daar niet bij. het idee is om zoveel mogelijk ideeën te genereren en deze in een soort van pijplijn-proces te vormen. Elke idee schrijf je op en werk je uit, maar met sommige ga je verder. Dit heeft alles met organisatie te maken.

Sommige ideeën worden niet direct een paper, en voor sommige drafts heb je bepaalde resources nodig, zoals wiskunde-kennis en die moet je gaan organiseren. Ook heb je coauteurs nodig, dat hele proces staat os of naast van het inhoudelijke publicatieproces. Door een pijnlijn-concept te gebruiken verminder je de druk van het publiceren door spreiding van risico toe te passen. 

Cartoon by Nick Kim, Massey University, Wellington

--

2016/05/biotech-in-nl-galapagos