De duiven van Rothschild
Napoleon werd definitief verslagen door de Britten in de strijd om Waterloo. De echte held van die operatie was achter geen maarschalk, maar een bankier: Nathan Rothschild; “hij loste geen schot, hij was zelfs niet dichtbij de strijd.” Maar hij was wel in het bezit van postduiven. Deze brachten het nieuws naar Londen. Rothschild wist zo als eerste dat de Fransen verslagen waren, maar in Londen liet hij het gerucht los dat de Fransen een denderende overwinning hadden behaald. Zo zette hij de markt op het verkeerde been door obligaties en aandelen te verkopen. De markt volgde hem direct, omdat “hij altijd wist wat hij deed.” Toen het bankroet nabij was kocht hij terug. Alles voor “niets.” Zo won Engeland de oorlog, maar verloor op de beurs.
Eduardo Galeano beschrijft deze anekdote in zijn boek Spiegels.
Geruchten zijn nu ook weer de partij. Ze zorgen voor grote onzekerheid op de markt. En banken zijn op dit moment het doelwit.
Ik vraag me af waar deze geruchten vandaan komen. Ik heb al eerder gedacht bij Fortis dat een andere partij hieraan deelnam, om zo of later het aandeel goedkoop over te nemen, of een partij uit de markt te duwen. Wie zou nu tegen een bank als Fortis kunnen zijn? Ook traders kunnen er wat van lijkt me. Ik heb diverse traders gesproken en hun kennis en inzicht wordt gebruikt door de grote investeerders. Dat kan natuurlijk ook een tweerichtingsverkeer zijn.
Ik ben al mijn hele leven geïnteresseerd geweest in de financiële wereld. Banken, beleggingsmaatschappijen, brokers. Het is een wereld op zich die altijd het fundament vormde van de economische wereld erom heen. . Kennis is er essentieel en voorkennis betekent macht, zoals de anekdote van Rothschild laat zien.
Het kan dus ook zijn dat de geruchten - nu weer over Aegon, zojuist de banken in Engeland – verspreid worden door mensen die het echt op financiële instellingen hebben gemunt. Wetende dat dit partijen zijn die altijd net iets meer informatie hadden dan de rest van de markt en daar erg rijk van zijn geworden.
Het blijft een hypothese, maar niet is onmogelijk. Banken bestaan bij gratie van vertrouwen. Dat vertrouwen staat nu in ieder geval op losse schroeven. Het is in ieder geval duidelijk dat ze daar zelf deels debet aan zijn.
Eduardo Galeano beschrijft deze anekdote in zijn boek Spiegels.
Geruchten zijn nu ook weer de partij. Ze zorgen voor grote onzekerheid op de markt. En banken zijn op dit moment het doelwit.
npoveenendaal.nl |
Ik ben al mijn hele leven geïnteresseerd geweest in de financiële wereld. Banken, beleggingsmaatschappijen, brokers. Het is een wereld op zich die altijd het fundament vormde van de economische wereld erom heen. . Kennis is er essentieel en voorkennis betekent macht, zoals de anekdote van Rothschild laat zien.
Het kan dus ook zijn dat de geruchten - nu weer over Aegon, zojuist de banken in Engeland – verspreid worden door mensen die het echt op financiële instellingen hebben gemunt. Wetende dat dit partijen zijn die altijd net iets meer informatie hadden dan de rest van de markt en daar erg rijk van zijn geworden.
Het blijft een hypothese, maar niet is onmogelijk. Banken bestaan bij gratie van vertrouwen. Dat vertrouwen staat nu in ieder geval op losse schroeven. Het is in ieder geval duidelijk dat ze daar zelf deels debet aan zijn.
Reacties