De Obama van Rotterdam?
Hoe is het mogelijk, dacht ik als geboren Rotterdammer. Hoe is het mogelijk dat een ex-wethouder van Amsterdam Burgemeester wordt van Rotterdam. Het moet niet gekker worden daar in Nederland. Straks komen we er nog achter dat deze goede man een Ajax-supporter is. En weer doen we er niets aan. Wel ik laat het er niet bij en u mag deze column zien als een rechtstreeks protest.
Daarvoor moet ik wat meer argumenten verzinnen, want met de hierboven gepresenteerde gevoeligheden zal ik nog geen medestanders krijgen.
[foto: inmiddels zestien jaar later...]
“Mensen, Rotterdammers, kijk uit wat u binnenhaalt…” Nee zo wordt het niets… “Rotterdam heeft een cultuurprobleem.” Dat klinkt beter. Ik ben even de expert, ik weet het nodige van cultuur.
Maar nu serieus:
Een cultuurprobleem kunt u herkennen doordat de organisatie teveel met zichzelf bezig is, in plaats van met de wereld om haar heen. Dat gegeven leid ik af uit het andere feit over deze burgemeester: van Marokkaanse oorsprong. Een vertegenwoordiger van de immigranten dus. Net als Obama in feite. Het is iemand die het gemaakt heeft, een grote staat van dienst, “snel carrière gemaakt,” hoor ik mensen zeggen op de tv… De juiste man. Burgemeester Cohen staat achter hem. Begrijpelijk.
Echter het gaat hier om een reëel dilemma. Kiezen we iemand van buiten of iemand van binnen de organisatie. Voorbeelden op de beurs, geven aan dat het niet uitmaakt. PHILIPS topman (CEO) Kleisterlee is opgeklommen vanuit de Philips-organisatie en heeft het bedrijf en de cultuur weten te veranderen. Onder andere is het hoofdkantoor verplaatst. Naar Rotterdam als ik me niet vergis. WOLTERS KLUWER is een voorbeeld waar de CEO (Nancy Mckinstry) uit een van de dochterbedrijven kwam, Wolters USA. Zij werd CEO om de cultuur van Wolters te veranderen naar meer Amerikaans voorbeeld.
Ook al kan het allebei, de vraag is: wat is nu het belangrijkste criterium waaraan de nieuwe CEO moet voldoen. Wat drijft de beslissing?
Ik ben niet goed meer op de hoogte van de problematiek in Rotterdam, maar ik kan me voorstellen dat met de keuze van Ahmed Aboutaleb, men vooral gefocust heeft op de interne problemen. Aboutaleb vertegenwoordigt de immigrant en hij laat het goede voorbeeld zien. Dat is een belangrijke functie van burgemeester. Daar is dus veel voor te zeggen. Echter er is nog een veel belangrijker probleem, en dat is wat zich in de wereld afspeelt. De externe vertegenwoordiging is even belangrijk.
Willem Vermeend hoorde ik van repliek dienen gisteren bij Pauw & Witteman en zei; “ja mevrouw, we leven in een internationale wereld.” Helemaal mee eens. Echter dat werkt twee kanten op.
Een voorbeeld. Icesave had zijn zinnen gezet op Nederland. Waarom Nederland en niet Frankrijk, Spanje, Duitsland, zou je kunnen denken: Nederland, omdat ze weten dat Nederlanders open staan voor nieuwe ideeën (innovatie), goede spaarders zijn EN zuinig zullen we maar zeggen. Een hoge rente spreekt aan bij de Nederlanders. Als je destijds had gezegd, je kan in Italië tegen 10% rente ontvangen en hier 4 had men nog gezegd, Ja dan krijg ik zeker Italiaanse lires. Dank je. Maar nu is men de factor risico vergeten.
Belangrijker is dat Nederland zich internationaal op de kaart (te kijk) heeft gezet. Typisch Nederlands denkt men bij het incident. “Men gaat voor het goedkope geld. Dan zal de kwaliteit wel te wensen over laten…”
Dat imago nekt ons nu. ING verliest vandaag 20%. Men denkt dat ze ook problemen krijgt. Aegon, de verzekeraar is al voorgegaan. In Spanje dalen de banken niet zo hard. En dat verschil is deels te wijten aan het imago. Nederland neemt teveel risico.
Ook op bestuurlijk vlak neemt ze nu risico. Een krant in Spanje rapporteert:
Rotterdam eerste stad in het westen waar een immigrant van oorsprong Marokkaans en moslim, burgemeester wordt… Het is op zich innovatief en het vraagt lef om deze stap te nemen, maar laten we niet vergeten dat er risico’s aan zitten. Niets is zonder risico’s.
Nederland neemt risico’s. Met Icesave, en nu met de voorgestelde burgemeester. Het is uit te leggen als je kijkt naar de problematiek in Nederland, maar is het ook internationaal uit te leggen. We zijn als kleine economie erg afhankelijk van buitenlandse kapitaalstromen en imago doet ertoe op wereldniveau. Het is mogelijk dat buitenlandse investeerders minder zullen investeren en beleggen in Nederlandse titels juist door dit imago. Men kiest dan liever voor Duitsland – daar kan je tenminste op aan.
Een cultuurprobleem herken je aan het feit dat mensen met interne problematiek bezig zijn en niet met de wereld eromheen.
Willem Vermeend zei m.i. terecht dat de crisis mogelijkheden bieden om te investeren in alternatieve energie. Windmolens bijvoorbeeld, Fleur Agema was het daar niet mee eens en was een voorstander van “kernenergie.” Hoe is het mogelijk dat we op dat vlak daar nu niet uitkomen. Kernenergie past niet bij het kleine Nederland, dat moet je overlaten een de groteren zoals Frankrijk, Engeland en Spanje. Maar dat zijn wel de thema’s waar de “business” over gaat. Dat moet bepalend zijn voor de keuze van een burgemeester, iemand met een visie voor waar het heen moet met de stad en niet iemand die een deel van de interne organisatie zo goed mogelijk vertegenwoordigt.
Een cultuurprobleem dus.
Ik hoorde Leon de Winter zeggen dat “als je van Amerika een soort Zweden wilt maken, je Obama moet kiezen.” Een interessante uitspraak van een kenner van de cultuur. In hoeverre past de nieuwe leider bij een land of stad? Hoeveel ruimte is er om te veranderen? Bij de verkiezingen in de VS zijn maar twee kandidaten, dat maakt het extra moeilijk. In Rotterdam zijn er diverse geweest neem ik aan. Interessant zou de gedachte-exercitie zijn of het proces van een gekozen burgemeester dezelfde uitkomst zou hebben opgeleverd?
Wat ik in ieder geval weet is dat over deze keuze niet goed is nagedacht. Men heeft zich te snel laten leiden door een idee, uit een bepaalde invalshoek en men heeft niet gekeken naar de impact op het geheel.
Denken vanuit het geheel en de samenhang, dat gebeurt nog te weinig. Voor de kleine schare aan volgelingen die ik na deze column nog heb zou ik willen zeggen, kijk eens naar het begrip bedrijfsarchitectuur. Dat is een andere manier van denken. En die is hard nodig.
-- (augustus 2015)
Gisteren was er een nieuwe uitzending zomergasten #2015 met Aboutaleb als gast. er was op twitter de nodige kritiek en de vraag die nu naar zeven jaar gesteld mag worden is deze burgemeester van Marokkaanse afkomst een goede zet geweest? En van wie, van de PVDA die meent dat met Aboutaleb je laat zien dat het wel degelijk kan, een moslim, allochtoon die opklimt tot burgemeester.
Dit doet denken aan het glazen-plafond bij vrouwen die carrière willen maken.
De andere vraag is vanuit de Nederlandse cultuur en identiteit is of je dit wil? Wil je moslims de extra ruimte geven, terwijl - wat je op twitter als argument leest, dat - in Moslimlanden zoals Marokko nooit een Nederlander of iemand zelfs maar met een dubbel paspoort een politieke functie kan krijgen. Waarom doen wij het dan wel?
Is dit niet het typische Nederland dat voorop wil lopen en vervolgen een cultuurprobleem op haar hals haalt? ..
-- 15 november 2015
Na de terroristische aanslag in Parijs komt Aboutaleb in de uitzending #Buitenhof. Hij zegt daar letterlijk dat hij beter weet wat er in Rotterdam speelt (onder autochtone, Marokkanen) dan wetenschappers. Hij stelt eenvoudigweg dat moslims meer naar MTV en westerse tv kijken dan naar hun eigen zenders.
Dit is pure bullshit natuurlijk. Wat doen al die schotelantennes dan in Rotterdam?
--
Aboutaleb's imago staat na documentaire verder onder druk, Parool; islamitisch conservatisme speelt grotere rol dan hij toegeeft.
--
Balkenende wist niets van aboutaleb's sollicitatie. Wouter Bos had niets verteld:
http://www.volkskrant.nl/politiek/-balkenende-wist-niet-van-sollicitatie-aboutaleb-in-rotterdam~a4439979/
Daarvoor moet ik wat meer argumenten verzinnen, want met de hierboven gepresenteerde gevoeligheden zal ik nog geen medestanders krijgen.
[foto: inmiddels zestien jaar later...]
“Mensen, Rotterdammers, kijk uit wat u binnenhaalt…” Nee zo wordt het niets… “Rotterdam heeft een cultuurprobleem.” Dat klinkt beter. Ik ben even de expert, ik weet het nodige van cultuur.
Maar nu serieus:
Een cultuurprobleem kunt u herkennen doordat de organisatie teveel met zichzelf bezig is, in plaats van met de wereld om haar heen. Dat gegeven leid ik af uit het andere feit over deze burgemeester: van Marokkaanse oorsprong. Een vertegenwoordiger van de immigranten dus. Net als Obama in feite. Het is iemand die het gemaakt heeft, een grote staat van dienst, “snel carrière gemaakt,” hoor ik mensen zeggen op de tv… De juiste man. Burgemeester Cohen staat achter hem. Begrijpelijk.
Echter het gaat hier om een reëel dilemma. Kiezen we iemand van buiten of iemand van binnen de organisatie. Voorbeelden op de beurs, geven aan dat het niet uitmaakt. PHILIPS topman (CEO) Kleisterlee is opgeklommen vanuit de Philips-organisatie en heeft het bedrijf en de cultuur weten te veranderen. Onder andere is het hoofdkantoor verplaatst. Naar Rotterdam als ik me niet vergis. WOLTERS KLUWER is een voorbeeld waar de CEO (Nancy Mckinstry) uit een van de dochterbedrijven kwam, Wolters USA. Zij werd CEO om de cultuur van Wolters te veranderen naar meer Amerikaans voorbeeld.
Ook al kan het allebei, de vraag is: wat is nu het belangrijkste criterium waaraan de nieuwe CEO moet voldoen. Wat drijft de beslissing?
Ik ben niet goed meer op de hoogte van de problematiek in Rotterdam, maar ik kan me voorstellen dat met de keuze van Ahmed Aboutaleb, men vooral gefocust heeft op de interne problemen. Aboutaleb vertegenwoordigt de immigrant en hij laat het goede voorbeeld zien. Dat is een belangrijke functie van burgemeester. Daar is dus veel voor te zeggen. Echter er is nog een veel belangrijker probleem, en dat is wat zich in de wereld afspeelt. De externe vertegenwoordiging is even belangrijk.
Willem Vermeend hoorde ik van repliek dienen gisteren bij Pauw & Witteman en zei; “ja mevrouw, we leven in een internationale wereld.” Helemaal mee eens. Echter dat werkt twee kanten op.
Een voorbeeld. Icesave had zijn zinnen gezet op Nederland. Waarom Nederland en niet Frankrijk, Spanje, Duitsland, zou je kunnen denken: Nederland, omdat ze weten dat Nederlanders open staan voor nieuwe ideeën (innovatie), goede spaarders zijn EN zuinig zullen we maar zeggen. Een hoge rente spreekt aan bij de Nederlanders. Als je destijds had gezegd, je kan in Italië tegen 10% rente ontvangen en hier 4 had men nog gezegd, Ja dan krijg ik zeker Italiaanse lires. Dank je. Maar nu is men de factor risico vergeten.
Belangrijker is dat Nederland zich internationaal op de kaart (te kijk) heeft gezet. Typisch Nederlands denkt men bij het incident. “Men gaat voor het goedkope geld. Dan zal de kwaliteit wel te wensen over laten…”
Dat imago nekt ons nu. ING verliest vandaag 20%. Men denkt dat ze ook problemen krijgt. Aegon, de verzekeraar is al voorgegaan. In Spanje dalen de banken niet zo hard. En dat verschil is deels te wijten aan het imago. Nederland neemt teveel risico.
Ook op bestuurlijk vlak neemt ze nu risico. Een krant in Spanje rapporteert:
Rotterdam eerste stad in het westen waar een immigrant van oorsprong Marokkaans en moslim, burgemeester wordt… Het is op zich innovatief en het vraagt lef om deze stap te nemen, maar laten we niet vergeten dat er risico’s aan zitten. Niets is zonder risico’s.
Nederland neemt risico’s. Met Icesave, en nu met de voorgestelde burgemeester. Het is uit te leggen als je kijkt naar de problematiek in Nederland, maar is het ook internationaal uit te leggen. We zijn als kleine economie erg afhankelijk van buitenlandse kapitaalstromen en imago doet ertoe op wereldniveau. Het is mogelijk dat buitenlandse investeerders minder zullen investeren en beleggen in Nederlandse titels juist door dit imago. Men kiest dan liever voor Duitsland – daar kan je tenminste op aan.
Een cultuurprobleem herken je aan het feit dat mensen met interne problematiek bezig zijn en niet met de wereld eromheen.
Willem Vermeend zei m.i. terecht dat de crisis mogelijkheden bieden om te investeren in alternatieve energie. Windmolens bijvoorbeeld, Fleur Agema was het daar niet mee eens en was een voorstander van “kernenergie.” Hoe is het mogelijk dat we op dat vlak daar nu niet uitkomen. Kernenergie past niet bij het kleine Nederland, dat moet je overlaten een de groteren zoals Frankrijk, Engeland en Spanje. Maar dat zijn wel de thema’s waar de “business” over gaat. Dat moet bepalend zijn voor de keuze van een burgemeester, iemand met een visie voor waar het heen moet met de stad en niet iemand die een deel van de interne organisatie zo goed mogelijk vertegenwoordigt.
Een cultuurprobleem dus.
Ik hoorde Leon de Winter zeggen dat “als je van Amerika een soort Zweden wilt maken, je Obama moet kiezen.” Een interessante uitspraak van een kenner van de cultuur. In hoeverre past de nieuwe leider bij een land of stad? Hoeveel ruimte is er om te veranderen? Bij de verkiezingen in de VS zijn maar twee kandidaten, dat maakt het extra moeilijk. In Rotterdam zijn er diverse geweest neem ik aan. Interessant zou de gedachte-exercitie zijn of het proces van een gekozen burgemeester dezelfde uitkomst zou hebben opgeleverd?
Wat ik in ieder geval weet is dat over deze keuze niet goed is nagedacht. Men heeft zich te snel laten leiden door een idee, uit een bepaalde invalshoek en men heeft niet gekeken naar de impact op het geheel.
Denken vanuit het geheel en de samenhang, dat gebeurt nog te weinig. Voor de kleine schare aan volgelingen die ik na deze column nog heb zou ik willen zeggen, kijk eens naar het begrip bedrijfsarchitectuur. Dat is een andere manier van denken. En die is hard nodig.
-- (augustus 2015)
Gisteren was er een nieuwe uitzending zomergasten #2015 met Aboutaleb als gast. er was op twitter de nodige kritiek en de vraag die nu naar zeven jaar gesteld mag worden is deze burgemeester van Marokkaanse afkomst een goede zet geweest? En van wie, van de PVDA die meent dat met Aboutaleb je laat zien dat het wel degelijk kan, een moslim, allochtoon die opklimt tot burgemeester.
Dit doet denken aan het glazen-plafond bij vrouwen die carrière willen maken.
De andere vraag is vanuit de Nederlandse cultuur en identiteit is of je dit wil? Wil je moslims de extra ruimte geven, terwijl - wat je op twitter als argument leest, dat - in Moslimlanden zoals Marokko nooit een Nederlander of iemand zelfs maar met een dubbel paspoort een politieke functie kan krijgen. Waarom doen wij het dan wel?
Is dit niet het typische Nederland dat voorop wil lopen en vervolgen een cultuurprobleem op haar hals haalt? ..
-- 15 november 2015
Na de terroristische aanslag in Parijs komt Aboutaleb in de uitzending #Buitenhof. Hij zegt daar letterlijk dat hij beter weet wat er in Rotterdam speelt (onder autochtone, Marokkanen) dan wetenschappers. Hij stelt eenvoudigweg dat moslims meer naar MTV en westerse tv kijken dan naar hun eigen zenders.
Dit is pure bullshit natuurlijk. Wat doen al die schotelantennes dan in Rotterdam?--
Aboutaleb's imago staat na documentaire verder onder druk, Parool; islamitisch conservatisme speelt grotere rol dan hij toegeeft.
--
Balkenende wist niets van aboutaleb's sollicitatie. Wouter Bos had niets verteld:
http://www.volkskrant.nl/politiek/-balkenende-wist-niet-van-sollicitatie-aboutaleb-in-rotterdam~a4439979/
-- 24 oktober 2022. Is er een Obama van het VK: Rishi Sunak.
-- 27 augustus 2024, is er al een afscheid geweest van de Burgervader: "Hij dacht aan alle Rotetrdammers,"
https://www.volkskrant.nl/binnenland/rotterdam-neemt-afscheid-van-zijn-burgemeester-ahmed-aboutaleb-hij-dacht-aan-alle-rotterdammers~b27c945a/
Reacties