Exit Boris Johnson
De meeste populaire conservatieve premier sinds Thatcher.
Let's get #Brexit done. Unleash the potential of this country.
Short election slogans.
Political brilliance
Leveling up (London get a "fairer" deal)
Het probleem van Boris is dat hij geen plan had om het geld te organiseren voor al zijn plannen.
He was very reluctant (Coronavirus shake hands or not, against the guidelines) Waar de EU gezamenlijk een plan opstelt, handelt Boris als een lone-wolf. Hij gebruikt de coronacrisis om te laten zien dat hij (het land) succesvol zonder de EU kan handelen.
Boris is fundamentally a libertarean.
Hij gaat naar Eton, en vervolgens naar Oxford, de meest elitaire centrums van het land. Maar Boris is niet de aristocraat als elite, want zijn familie is meer internationaal, er is zelfs Turks bloed in de familie en zijn vader Stanley was lid van het Europese Parlement. Echter, eenmaal op Eton ziet hij dat hij de kans heeft om onderdeel te zijn van de elite en grijpt die kans.
In Oxford doet hij hetzelfde, hij wordt lid en later president van de debatclub Oxford Union.
Dan is zijn eerste job in de Daily Telegraph, een conservatieve nieuwsblad. Daar schrijft hij grappig maar ook euroscepsis over de vele regels van de EU en de nadelen voor GB, of dat Italië niet kan voldoen aan de Europese condoomeisen.
De stijl van Johnson. Sonia Purnell, collega van Boris bij de krant vertelt dat Boris de feiten al snel verdraait bij de krant. Zij ziet een directe lijn van wat hij toen deed naar zijn politiek van nu.
Max Hastings, chef-redacteur bij de DT vertelt dat Boris moeite had met de waarheid en dat hij wist wat het publiek wilde horen en stemde daar zijn betoog op af. We zitten in een tijd waar mensen weinig moeite doen om de echte waarheid te doorgronden en Boris heeft perfect skills om daar mee om te gaan. [Boris is product van deze tijd, maar wordt er nu dus ook voor uitgeschakeld wanneer zijn succes hem inhaalt...]
De documentaire bekijkend lijkt de EU zijn grootste tegenstander. En dat is een ander probleem van zijn einde, dat hij misschien wel te ver gegaan is met zijn strijd en te weinig echte ambitie kan invullen voor het land van zijn kiezers.
Boris was een ster voordat hij ene politiek leider was, en dat is een belangrijk elemnt in deze geschiedenis. zegt Matthew D'Ancona. In die zin wist Boris dat de toekomst van de politiek in entertainment en "stardom" lag...
[Ok hier zou je kunnen denken dat er soms teveel grappen en grollen en entertainment kan zijn. Serieus]
Zelf zegt Boris in een interview dat het misschien wel een goede tactiek in leven is om te veinzen dat je het niet weet, want de kans is groot dat je dingen tegenkomt waar je geen idee hebt...
Voor de onderhandelingen gebruikt hij de tactiek van: "playing hardball," prepared to do anything... Michel Barnier vertelt als Brexit-onderhandelaar dat hij zocht naar Boris zijn strategie. Boris was altijd een provocateur, maar is nu te ver gegaan, omdat het imago van GB op het spel stond. Bleek te staan.
Boris groeide op in de tijd van Thatcher waar er een soort van revival gaande was. Maar dat betekent niet dat je geen EU nodig hebt en dat GB zelfstandig groot kan worden of blijven. De nostalgie naar vroegere tijden, het Bloed, Zweet en tranen van Churchill. Er was altijd het beeld dat Europa te klein was voor het imperiale verleden van GB.
Trade is het belangrijkste economische element. De speciale relatie met de VS krijgt extra aandacht. Dan is Trump ook nog eens gekozen en die twee passen wel bij elkaar. Trump zag een clone van zichzelf. Ze waren anti-establishment en disruptieve leiders.
Style was hetzelfde tussen beide leiders, maar qua substance was er weinig commun ground. Er kwam echter geen tremendous trade deal met de VS. Boris dacht met de VS een betere partner te hebben dan de EU. Echter de VS zijn sterke onderhandelaars.. En Britton came somewhere down the list...
Thuis in GB blijkt er een hele andere strijd, die tussen drie naties: Wales, the UK en Schotland. En dan nog Noord-Ierland. Oude gevoelens tussen Noord en Ierland spelen op een een tussenoplossing is om Noord-Ierland bij de EU te houden. In Schotland is Boris niet erg populair, want dat land is pro-Europa.
Schotland is buur van Ierland, en heeft duidelijk moeite met de politiek van Johnson. De schotse kwestie is heropend door Boris, een bijproduct van zijn eigen politiek.
[Maar speelt hier niet veel meer een persoonlijke vete, die van de elite in the UK en de meer gewone man in Schotland en Ierland en misschien Wales.]
"United Kingdom is more seperated than united..."
Dit is natuurlijk wel de Europese visie op Boris...:
https://www.arte.tv/de/videos/098150-000-A/wer-ist-boris-johnson/
--
Reacties