De leider zonder titel (Robin Sharma)
The leader who had no title, is een boek van Robin Sharma, en gepubliceerd in 2010 vlak na de financiële crisis. Dat voorval heeft een grote invloed gehad op de publicatie. De essentie van het boek is dan ook dat slechte tijden om goede leiders vragen. Juist dan. Precies wat we niet zien, overigens. Obama was niet een echt goede leider, maar iemand met een mooi verhaal.
Het boek is een combinatie van een verhaal en coachingslessen die eruit gedistilleerd kunnen worden. Een jongeman die werkt voor een grote winkelketen van boeken ontmoet een oudere man, en die vertelt dat hij zijn vader gekend heeft. De man rijdt in een Ferrari lezen we later (en dat refereert denk ik aan een ander boek van de auteur). De oudere man nodigt de jonge wat verdwaalde kerel uit om naar een begraafplaats te komen. Daar laat hij hem twee graven zien. In het eerste graf ligt iets dat te vertalen is als spijt. De spijt die je voelt bij de dood wanneer je niet in volle teugen geleefd hebt, en niet het beste uit jezelf hebt gehaald. Het tweede graf is een graf met een andere inhoud, te zien als een beloning voor een goed leven: iemand die trots kan zijn op dat hij alles gedaan heeft wat in hem zat. En dat tot bloei heeft laten komen.
De reis van de begraafplaats - waar het verhaal ook eindigt - leidt naar vier leiders die elk iets bijzonder hebben. De eerste is een Argentijnse schoonmaakster, die komt met de eerste les voor leiders: Je hoeft geen positie te hebben om te kunnen leiden. Leiden begint met een blik die naar binnen gericht is en waar je vanuit je eigen overtuiging de dingen doet die je moet doen. En goed wil doen. Mensen gebruiken te vaak externe omstandigheden als excuus,... om niet te leiden.
De tweede leider die volgt in de reis is een skileraar en die kan goed de weg vinden in turbulente tijden. Dat is direct het tweede idee: in turbulente tijden komen grote leiders tot wasdom. "Pijn is voorbijgaand," luidt de inleidende spreuk van Lance Armstrong, "opgeven is voor altijd." Ook een gezegde van Og Mandino herinnerd aan dit fenomeen: geef niet op. "Ik ga door tot ik triomfeer."
Hoe sterker je relaties hoe krachtiger je leiderschap. Dit zegt de tuinman, een derde leider in het verhaal.
Het laatste leiderschapsprincipe is dat wat het meeste overeenkomt met de titel: om een groot leider te worden, moet je eerst een groot persoon zijn. Mark Twain krijgt hier ruimte met zijn uitspraak: "als we allemaal tevreden zouden zijn met onszelf, zouden er geen helden zijn." De laatste leider is een massage therapeut. Hij komt nog met zeven fundamenten van leiderschap. Daarbij staat leren op de eerste plaats. Lees boeken die je inspireren. Luister naar boeken over zakendoen, innovatie en persoonlijke motivatie... Maar ook: houd een doel voor ogen. Schrijf je voortgang in een dagboek.
Elke leider komt met een acroniem dat de reiziger op zijn weg te hulp schiet. Het eerste is de gedachte Image, waar elke letter voor een idee staat, zoals de I van innovatie. Wanneer je altijd hetzelfde blijft doen kan je nooit beter worden. Je moet vernieuwen en verkennen.
Het tweede acroniem van de skiër is SPARK. Dat gaat o.a. om eerlijkheid (Sincerity) om prioritiseren en vooral om de R van Respond en niet van Reageren... SERVE is het derde acroniem. Wees dienstbaar, luister. De laatste leider gebruikt SHINE, met de S van See Clearly.
Al met al een aardig boek. De hoeveelheid acroniemen, zoals KMF (Keep Moving Forward) is soms wat overweldigend. Maar de titel van het boek wordt ingelost met een waardige inhoud: LWT: Leadership Without a Title. Leuk gevonden.
Het boek is een combinatie van een verhaal en coachingslessen die eruit gedistilleerd kunnen worden. Een jongeman die werkt voor een grote winkelketen van boeken ontmoet een oudere man, en die vertelt dat hij zijn vader gekend heeft. De man rijdt in een Ferrari lezen we later (en dat refereert denk ik aan een ander boek van de auteur). De oudere man nodigt de jonge wat verdwaalde kerel uit om naar een begraafplaats te komen. Daar laat hij hem twee graven zien. In het eerste graf ligt iets dat te vertalen is als spijt. De spijt die je voelt bij de dood wanneer je niet in volle teugen geleefd hebt, en niet het beste uit jezelf hebt gehaald. Het tweede graf is een graf met een andere inhoud, te zien als een beloning voor een goed leven: iemand die trots kan zijn op dat hij alles gedaan heeft wat in hem zat. En dat tot bloei heeft laten komen.
De reis van de begraafplaats - waar het verhaal ook eindigt - leidt naar vier leiders die elk iets bijzonder hebben. De eerste is een Argentijnse schoonmaakster, die komt met de eerste les voor leiders: Je hoeft geen positie te hebben om te kunnen leiden. Leiden begint met een blik die naar binnen gericht is en waar je vanuit je eigen overtuiging de dingen doet die je moet doen. En goed wil doen. Mensen gebruiken te vaak externe omstandigheden als excuus,... om niet te leiden.
De tweede leider die volgt in de reis is een skileraar en die kan goed de weg vinden in turbulente tijden. Dat is direct het tweede idee: in turbulente tijden komen grote leiders tot wasdom. "Pijn is voorbijgaand," luidt de inleidende spreuk van Lance Armstrong, "opgeven is voor altijd." Ook een gezegde van Og Mandino herinnerd aan dit fenomeen: geef niet op. "Ik ga door tot ik triomfeer."
Hoe sterker je relaties hoe krachtiger je leiderschap. Dit zegt de tuinman, een derde leider in het verhaal.
Het laatste leiderschapsprincipe is dat wat het meeste overeenkomt met de titel: om een groot leider te worden, moet je eerst een groot persoon zijn. Mark Twain krijgt hier ruimte met zijn uitspraak: "als we allemaal tevreden zouden zijn met onszelf, zouden er geen helden zijn." De laatste leider is een massage therapeut. Hij komt nog met zeven fundamenten van leiderschap. Daarbij staat leren op de eerste plaats. Lees boeken die je inspireren. Luister naar boeken over zakendoen, innovatie en persoonlijke motivatie... Maar ook: houd een doel voor ogen. Schrijf je voortgang in een dagboek.
Elke leider komt met een acroniem dat de reiziger op zijn weg te hulp schiet. Het eerste is de gedachte Image, waar elke letter voor een idee staat, zoals de I van innovatie. Wanneer je altijd hetzelfde blijft doen kan je nooit beter worden. Je moet vernieuwen en verkennen.
Het tweede acroniem van de skiër is SPARK. Dat gaat o.a. om eerlijkheid (Sincerity) om prioritiseren en vooral om de R van Respond en niet van Reageren... SERVE is het derde acroniem. Wees dienstbaar, luister. De laatste leider gebruikt SHINE, met de S van See Clearly.
Al met al een aardig boek. De hoeveelheid acroniemen, zoals KMF (Keep Moving Forward) is soms wat overweldigend. Maar de titel van het boek wordt ingelost met een waardige inhoud: LWT: Leadership Without a Title. Leuk gevonden.
Reacties