The long way home
U kent het liedje waarschijnlijk wel, "take the long way home," van Supertramp. Ik heb nooit goed naar de lyriek geluisterd en dat is ook niet zo belangrijk, de titel zegt voldoende: als je haast hebt, neem je een korte route, heb je de tijd (ben je verliefd) dan neem je de lange route. Uiteindelijk kom je op hetzelfde punt terecht.
In het organisatorische jargon komt "iemand de pas afsnijden," voor. Maar een echte vertaling voor het Engelse Shortcut is er niet. In 't Spaans het het een "Atajo," een kortere weg, daar is geen Nederlandse term voor.
Sinds kort loop ex-trader Jerome Kerviel die destijds Societe Generale bijna omver bracht met "roque trading" (manipulatie en valse handels praktijken) de route Rome Parijs. Hij heeft de Paus gesproken over de tirannie van de financiële markten en wil zijn zonde bekennen door te voet naar het vonnis in Parijs te wandelen. NYTimes spreekt daarom van The long way home.
Ik ben even geen scepticus over deze daad. Wat me opvalt is de symboliek van deze tocht, goed omschreven als "de omweg", die symbolisch tegenover "de shortcut" staat (waar in 't Nederlands m.i. geen woord voor bestaat).
Manipulatie of andere organisatorische handelingen die het daglicht niet verdragen zijn te omschrijven als een shortcut, een vorm van regels overtreden. Een formule-een-rijder mag ook geen hoek afsnijden, want wordt dan gediskwalificeerd.
En toch gebeurt het vaak, niet op de schaal van de Roque traders, maar de financiële wereld laat vaak wel het voorbeeld zien hoe het niet moet.
"Eerlijk duurt het langst," maar wie heeft daar nu zin in.
-- januari 2016.
In nrc lux (maart 2013) een verhaal over de filosofische neveneffecten van wandelen; "ik wandel dus ik ben," wandelen en denken gaan hand in hand. Frederic Gros schreef een filosofische wandelgids...
Hoe toepasselijk. The long way home, tot jezelf komen, filosoferen. het grote probleem met de relatie tussen Kerviel en de filosofisch ingestelde wandelaar is dat deze eerste niet heeft nagedacht, hij denkt pas na toen het te laat is, dat is in essentie het verhaal van Nick Leeson. Een filosoof denkt vooraf na...
In het organisatorische jargon komt "iemand de pas afsnijden," voor. Maar een echte vertaling voor het Engelse Shortcut is er niet. In 't Spaans het het een "Atajo," een kortere weg, daar is geen Nederlandse term voor.Sinds kort loop ex-trader Jerome Kerviel die destijds Societe Generale bijna omver bracht met "roque trading" (manipulatie en valse handels praktijken) de route Rome Parijs. Hij heeft de Paus gesproken over de tirannie van de financiële markten en wil zijn zonde bekennen door te voet naar het vonnis in Parijs te wandelen. NYTimes spreekt daarom van The long way home.
Ik ben even geen scepticus over deze daad. Wat me opvalt is de symboliek van deze tocht, goed omschreven als "de omweg", die symbolisch tegenover "de shortcut" staat (waar in 't Nederlands m.i. geen woord voor bestaat).
Manipulatie of andere organisatorische handelingen die het daglicht niet verdragen zijn te omschrijven als een shortcut, een vorm van regels overtreden. Een formule-een-rijder mag ook geen hoek afsnijden, want wordt dan gediskwalificeerd.
En toch gebeurt het vaak, niet op de schaal van de Roque traders, maar de financiële wereld laat vaak wel het voorbeeld zien hoe het niet moet.
"Eerlijk duurt het langst," maar wie heeft daar nu zin in.
-- januari 2016.
In nrc lux (maart 2013) een verhaal over de filosofische neveneffecten van wandelen; "ik wandel dus ik ben," wandelen en denken gaan hand in hand. Frederic Gros schreef een filosofische wandelgids...
Hoe toepasselijk. The long way home, tot jezelf komen, filosoferen. het grote probleem met de relatie tussen Kerviel en de filosofisch ingestelde wandelaar is dat deze eerste niet heeft nagedacht, hij denkt pas na toen het te laat is, dat is in essentie het verhaal van Nick Leeson. Een filosoof denkt vooraf na...
Reacties