Management, Cultuur & Verandering

Terwijl ik zocht naar de Engelse variant van transitiefalen, kwam ik bij deze case terecht*: Een aantal jaar geleden was ik getuige van de catastrofale gevolgen van een bedrijfsovergang die vreselijk misging. Een ooit florerend bedrijf ging twee jaar na de feestelijke toasts op de nieuwe eigenaar failliet en een vader, zoon en hele gemeenschap bevonden zich in de wolk van mislukte overgangen .  Transitiefalen is een begrip dat ik bij ESB vond. Het transitiedenken (dat wel bekend is in de wereld van beleidseconomie en afkomstig is van innovatiewetenschappen (bedrijfskunde)) heeft ook het transitiefalen meegebracht. Transitiefalen gaat verder dan het traditionele marktfalen, en dat komt omdat het thema niet bij de kern van de economie  hoort maar meer bij aanpalende wetenschapsgebieden zoals milieukunde. Daar is vaak geen marktwerking en dus ook geen marktfalen. Het hele verhaal is te vinden op ESB:  https://esb.nu/beleidseconomen-weten-wat-transitiefalen-is-maar-doen-er-te...

Wat gebeurde er allemaal in 1960 of 1957? Meer dan zestig jaar terug in de tijd? Hoe kan een boek uit die tijd nog actueel zijn? Dat heeft alles met psychoanalyse te maken, maar ook met een tijdloos thema: (on)bewustzijn.  Even tijdloos is misschien de spirituele crisis, waarover Erich Fromm in het eerste hoofdstuk - met dezelfde titel - spreekt. Een crisis vooral in de westerse wereld huishoudt, en die Fromm m.i. relateert aan een gevoel dat past bij het einde van een eeuw. Mal du siècle. Hij ziet dat culturele crisis zoals hij dat in zijn eerdere werk beschreef, een crisis waar het hebben (dingen, producten, etc.) de rol van het zijn heeft overgenomen. Hier gaat hij in op de ideeën van Freud die het verlaten van het goddelijke idee in de negentiende eeuw past bij het denken van een helpende vader of moeder vertegenwoordigd door een God in de hemel. Maar naarmate de verlichting doorsnelde werd de mens minder afhankelijk van deze gedachte en kon alleen de mens zichzelf redden. De m...

Herken je een slecht boek, aan een goede titel? Driehonderd uur luisteren naar verhalen over sex. In de inleiding schrijft de journalist Adaia Teruel, dat ze dit als een persoonlijk project zag, niks geen antropologische studie, maar gewoon een boek dat ze zelf zou willen lezen: "vrouwen die neuken" (Mujeres que follan). Onzin lijkt me, maar je moet een verhaal vertellen. Er zit geen structuur in de verhalen. "Sex laat zich niet categoriseren naar steden, stadswijken of academische titels."  En dus kom je als lezer enkel hoofdstukken tegen met vrouwennamen: Dafne, María, Janeth, Lola, Candela. Deze laatste hoort eigenlijk niet in het boek thuis en krijgt samen met "Iris," een apart hoofdstuk in het "Bonus Track." Maar goed wat kan je hier over schrijven? Als nieuwsgierige viel ik natuurlijk eerst ten prooi aan de titel. En vervolgens aan de verhalen zelf. Want wat de achtergrond van het project ook is, wie wil niet weten over de vrouwelijke seksu...

"se tourner vers l'interieur - je crois que je vais le faire: tous les matins, avant de me mettre au travail, me "tourner vers l'interieur" rester una demi-heure a l'ecoute de moi-meme. "  Als vertaling krijg ik te lezen: "naar binnen keren -  Ik denk dat ik het ga doen: elke ochtend, voordat ik naar mijn werk ga, "naar binnen keren" en een half uur naar mezelf luisteren." Eén januari is vaak de dag van de goede voornemens. Maar dit is toch iets anders. Ik vond een boekje van  Etty Hillesum. "365 meditationes quotidiennes." Ik had nooit van Hillesum gehoord en minder verwacht dat het een Nederlandse "schrijfster" neem ik aan, was die toevallig ook nog in Middelburg was geboren.  Op Wikipedia valt te lezen hoe haar korte leven verder verlopen is. Elke dag een meditatie. Even naar binnen kijken. Ik heb het mediteren zelf opgegeven, maar prijs een ieder die het wel lukt. 2 januari schrijft ze over vrede. Over het herk...