Cultuurprobleem. Mij een zorg.
De interpunctie kan nog veranderen. En de titel. Als werktitel voor een nieuw boek denk ik aan: "cultuurproblemen in de zorg," of "cultuurproblemen in de medische wereld." Als opvolger van mijn vorige boek over de productiviteit- en stijlverschillen in de zorg, neemt dit boek een groot manco weg.
Het vorige was namelijk geschreven vanuit een generalistische visie, en dat in een puur specialistische wereld zorgde m.i. voor een lage acceptatiegraad. In dit nieuwe boek is de focus op één specialisme: dat van cultuurproblemen.
Deze focus is uniek. Als het gaat om organisatiecultuur zijn er vele generalisten die elk een eigen visie hebben over wat cultuur precies is, maar weinig met een duidelijke afbakening van waar organisatie eindigt en cultuur begint.
Over cultuurproblemen heb ik al vaak geschreven. De beperkte bemoeienis met de zaken waar anderen eigenaar van zijn is een voordeel. Dat is sowieso een gevoelig punt. Wanneer ik als leek schrijf over de medische wereld zoals over de processen binnen een ziekenhuis, dan denken de specialisten aldaar, "wat weet hij daarvan?" Bij cultuurproblemen loop ik dat risico niet, omdat het erg lastig is om iets puur als cultuurprobleem te omcirkelen, laat staan aan de kaak te stellen.
Een cultuurprobleem als geïsoleerd probleem doet zich voor binnen de driedeling van organisatie, business en cultuur. Bij een bedrijf gaat die driedeling over:
- de zakelijke kant van het bedrijf, dus welke producten en diensten aangeboden worden in een marktomgeving
- de organisatorische kant, de middellen die nodig zijn om als bedrijf te opereren.
- de cultuur is daarbij zowel de resultante als de sturende kracht die invloed heeft op de manier van organiseren als ook op de manier van zaken doen. En visa versa.
Cultuurproblemen zijn er volop. Een bekend voorbeeld is dat bij een bedrijf dat aan vermogensbeheer doet:
1.De zakelijke kant betreft het beheren van vermogens voor derden, waarbij dat beheer in een internationale omgeving plaatsvindt, waar competitie een belangrijk element inneemt. Het rendement is de factor die bepaalt of een beheer succesvol is tov de andere partijen, of de markt als geheel. Deze referentie noemt men een benchmark.
2. De organisatorische kant van dit bedrijf wordt zowel door mensen als systemen ingevuld. Zoals in een competitieve businessomgeving spelen bonussen een grote rol in dit soort (financiële) organisaties
3. Er is sprake van een cultuurprobleem wanneer de bonus van de organisatie niet goed afgestemt is op de behoefte van de klant. Het management stuurt op een bonus die afhankelijk is van het inkomende geld (marketing) en niet van de performance van het beheerde vermogen (de beleggers).
Vaak lost een probleem zich in de tijd op, in bovenstaande geval omdat na jaren van slechte performance ook de instroom van kapitaal zal terugvallen en men wel wakker wordt binnen de organisatie. Echter wanneer de incoherentie qua sturing eerder opgemerkt zou worden, hoeft het niet zo ver (en zo laat) te komen.
In de medische wereld zijn er diverse cultuurproblemen, sommige voorbeelden staan nog wat impliciet genoemd de Bedrijfsarchitectuur van het Ziekenhuis. Die problemen beginnen - blijkbaar - al vroeg in de keten: Op de universiteit.
Bij de RUG geneeskunde vond ik een duidelijk voorbeeld.
Het vorige was namelijk geschreven vanuit een generalistische visie, en dat in een puur specialistische wereld zorgde m.i. voor een lage acceptatiegraad. In dit nieuwe boek is de focus op één specialisme: dat van cultuurproblemen.
Deze focus is uniek. Als het gaat om organisatiecultuur zijn er vele generalisten die elk een eigen visie hebben over wat cultuur precies is, maar weinig met een duidelijke afbakening van waar organisatie eindigt en cultuur begint.
Over cultuurproblemen heb ik al vaak geschreven. De beperkte bemoeienis met de zaken waar anderen eigenaar van zijn is een voordeel. Dat is sowieso een gevoelig punt. Wanneer ik als leek schrijf over de medische wereld zoals over de processen binnen een ziekenhuis, dan denken de specialisten aldaar, "wat weet hij daarvan?" Bij cultuurproblemen loop ik dat risico niet, omdat het erg lastig is om iets puur als cultuurprobleem te omcirkelen, laat staan aan de kaak te stellen.
Een cultuurprobleem als geïsoleerd probleem doet zich voor binnen de driedeling van organisatie, business en cultuur. Bij een bedrijf gaat die driedeling over:
- de zakelijke kant van het bedrijf, dus welke producten en diensten aangeboden worden in een marktomgeving
- de organisatorische kant, de middellen die nodig zijn om als bedrijf te opereren.
- de cultuur is daarbij zowel de resultante als de sturende kracht die invloed heeft op de manier van organiseren als ook op de manier van zaken doen. En visa versa.
Cultuurproblemen zijn er volop. Een bekend voorbeeld is dat bij een bedrijf dat aan vermogensbeheer doet:
1.De zakelijke kant betreft het beheren van vermogens voor derden, waarbij dat beheer in een internationale omgeving plaatsvindt, waar competitie een belangrijk element inneemt. Het rendement is de factor die bepaalt of een beheer succesvol is tov de andere partijen, of de markt als geheel. Deze referentie noemt men een benchmark.
2. De organisatorische kant van dit bedrijf wordt zowel door mensen als systemen ingevuld. Zoals in een competitieve businessomgeving spelen bonussen een grote rol in dit soort (financiële) organisaties
3. Er is sprake van een cultuurprobleem wanneer de bonus van de organisatie niet goed afgestemt is op de behoefte van de klant. Het management stuurt op een bonus die afhankelijk is van het inkomende geld (marketing) en niet van de performance van het beheerde vermogen (de beleggers).
Vaak lost een probleem zich in de tijd op, in bovenstaande geval omdat na jaren van slechte performance ook de instroom van kapitaal zal terugvallen en men wel wakker wordt binnen de organisatie. Echter wanneer de incoherentie qua sturing eerder opgemerkt zou worden, hoeft het niet zo ver (en zo laat) te komen.
In de medische wereld zijn er diverse cultuurproblemen, sommige voorbeelden staan nog wat impliciet genoemd de Bedrijfsarchitectuur van het Ziekenhuis. Die problemen beginnen - blijkbaar - al vroeg in de keten: Op de universiteit.
Bij de RUG geneeskunde vond ik een duidelijk voorbeeld.
Reacties