De nieuwe retail trend
Net als Functionall, vind ik de trend die deze maand in de schijnwerpers staat bij Trendwatching.com duidelijk en logisch. Ze past wat mij betreft bij het huidige tijdsbeeld: als naam heeft ze Retail Renaissance meegekregen.
"Waarom consumenten meer dan ooit producten en diensten in de ‘echte wereld’ willen kopen." In mijn interpretatie is dat omdat bij de huidige consumentenontwikkelingen nog steeds de realiteit belangrijker is dan de droom of het ideaal. De nadruk ligt dus niet zozeer op de beleving, maar op voordelen die de slimme consument weet te benutten door zowel online als offline goed geïnformeerd te zijn. Een van de vier drijfveren van RR is dat consumentisme met de stad wordt geassocieerd. "De stedelijke cultuur is retail cultuur"
Een andere vertaling is dat we leven in een tijd dat de consument de macht heeft. Dat weten bedrijven als KPN en Macintosh of Colruyt die met een toenemende discount-concurrentie te maken heeft.
...
Ook de volgende uitspraak past in het huidige tijdbeeld:
"Geen wonder dat slimme retailers zich steeds vaker instellen op de INFOLUST van consumenten, waarbij zij de online beleving proberen na te bootsen of die zelfs echt voor hun klanten in de winkel introduceren: dat varieert van prijsvergelijkingen en klantreviews in de winkel tot suggesties voor combinaties (kopers van dit product kochten ook…)."
...
En:
Vaste lezers weten al dat de zoektocht naar sociale status het consumentengedrag voor een groot deel bepaalt (zie ook onze Trend Briefing over STATUSPHERE). Consumenten blijven dus graag winkelen om hun status te bevestigen of te verhogen.
Akerlof heeft het ook over status en hoe deze de nutsfunctie van de consument beïnvloedt. Volgens trendwatching is status steeds meer divers:
Waarom is de stedelijke cultuur een retail-cultuur? Is het ook niet zo dat de consument wil weten wat de andere consumenten doen om zijn eigen identiteit in het veranderende economische landschap te duiden en mogelijk bij te schaven? Daarvoor moet hij niet op het platteland zijn of in het dorp. Cultuur is wat grote groepen mensen beweegt. (Royce Tostrams op twitter: Als beleggers geen kuddedieren zijn, waren er ook géén trends. RT @paulbiesenbeek: aandelenmensen zijn net schapen, ze mekkeren elkaar na).
Maar wat zegt nu deze trendstudie over de verwachtingen in de economie? Zowel functionall - van een jaar geleden - als RR lijkt te passen bij de huidige conjunctuur waarin het consumentenvertrouwen zeer laag is. We zitten tegen een recessie aan en de consument is realistisch. Zelfs de trendstudies zijn buitengewoon begrijpend. Dat is wel eens anders geweest...
Waarom opent Zara (een van de winnende retailers van het afgelopen decennia) pas in 2011 haar online winkels in de Verenigde Staten? Waarom niet eerder?
Een andere vertaling is dat we leven in een tijd dat de consument de macht heeft. Dat weten bedrijven als KPN en Macintosh of Colruyt die met een toenemende discount-concurrentie te maken heeft.
...
Ook de volgende uitspraak past in het huidige tijdbeeld:
"Geen wonder dat slimme retailers zich steeds vaker instellen op de INFOLUST van consumenten, waarbij zij de online beleving proberen na te bootsen of die zelfs echt voor hun klanten in de winkel introduceren: dat varieert van prijsvergelijkingen en klantreviews in de winkel tot suggesties voor combinaties (kopers van dit product kochten ook…)."
...
En:
Vaste lezers weten al dat de zoektocht naar sociale status het consumentengedrag voor een groot deel bepaalt (zie ook onze Trend Briefing over STATUSPHERE). Consumenten blijven dus graag winkelen om hun status te bevestigen of te verhogen.
Akerlof heeft het ook over status en hoe deze de nutsfunctie van de consument beïnvloedt. Volgens trendwatching is status steeds meer divers:
- ... Van milieu- tot anticonsumentismebewegingen: wat status betekent voor volwassen consumenten, raakt steeds meer gediversifieerd. Denk naast fysieke statussymbolen dan ook aan gulheid, vaardigheden, verbondenheid of reputatie. Maar wat iemands opvatting over status ook moge zijn, in moderne, verbonden, stedelijke omgevingen zijn er altijd voldoende mogelijkheden (of zelfs verleidingen) om via shopping en traditionele consumptie een statusbehoefte te vervullen.
Waarom is de stedelijke cultuur een retail-cultuur? Is het ook niet zo dat de consument wil weten wat de andere consumenten doen om zijn eigen identiteit in het veranderende economische landschap te duiden en mogelijk bij te schaven? Daarvoor moet hij niet op het platteland zijn of in het dorp. Cultuur is wat grote groepen mensen beweegt. (Royce Tostrams op twitter: Als beleggers geen kuddedieren zijn, waren er ook géén trends. RT @paulbiesenbeek: aandelenmensen zijn net schapen, ze mekkeren elkaar na).
Maar wat zegt nu deze trendstudie over de verwachtingen in de economie? Zowel functionall - van een jaar geleden - als RR lijkt te passen bij de huidige conjunctuur waarin het consumentenvertrouwen zeer laag is. We zitten tegen een recessie aan en de consument is realistisch. Zelfs de trendstudies zijn buitengewoon begrijpend. Dat is wel eens anders geweest...
Waarom opent Zara (een van de winnende retailers van het afgelopen decennia) pas in 2011 haar online winkels in de Verenigde Staten? Waarom niet eerder?
-- (in 2011 was Salesforce (een pure marketing player, en expert op het gebied van trends, foto website) nauwelijks een partij, maar zit inmiddels in de Dow Jones Index)
Reacties