In Nederland (3)
Drie dingen vielen me dit keer op.
1. Nederlanders zijn makke lammetjes. Dat er nu protesten opdoemen is aan de ene kant een teken van de tijd. Maar in Nederland is er ook nog zo iets dat protesteren ongehoord is. Het is not-done. Nederlanders klagen misschien binnensmonds, maar slikken toch de maatregelen die ze zichzelf vaak opleggen.
Voorbeeld: de parkeerbelasting. Nederlanders betalen fors belasting. Laatst was er een discussie over dividend-belasting en bekend is ook het fenomeen in NL van de vele postbussen. De grote bedrijven betalen - populair gezegd - helemaal geen belasting of relatief weinig.
Maar dan de parkeertarieven en -belasting. Zo merkte ik dat het verplicht is te betalen voor parkeren in grote delen van de stad, EN dat het dan ook nog zo is dat de parkeertijden waar betalen verplicht is een dagdeel betreft dat de werktijden verre overtreffen: namelijk van 08:00 tot 20:00. Op straat is het stil na 17:00, de winkels sluiten om 18:00 of eerder, maar je moet betalen om te parkeren tot 20:00! En niemand die daartegen in protest komt.
2. Over-georganiseerd. Centrale sturing waar die niet nodig is. Je zou misschien kunnen zeggen, wat bewijst nu de organisatie van een Italiaans restaurant over de cultuurproblemen in Nederland? Wel, ik denk dat het typerend is: we stappen binnen bij een Italiaan. Een buitenlandse vrouw (Italiaanse...) heet ons welkom, en wie zien een leuke houten tafel. Origineel, maar zo vertelt ons de dame, "die tafel is voor drie personen."
Het hele restaurant is leeg. Het establishment vult zich ook niet later op de avond en wanneer we vertrekken, staat onze geliefde tafel leeg en blijft treurig achter.
De Italiaanse dame is Roomser dan de Paus. In Italie zou je de organisatie aan de klanten over laten en niks bijsturen, maar eenmaal in Nederland is ze meer Nederlander dan de Hollanders zelf! Ze schiet door.
3. De macht van de grote partijen die de zorg duurder maken. Marktmacht is altijd en overal een probleem, niet alleen in Nederland. Maar wat te denken van dit voorbeeld: De overheid stimuleert langer thuis blijven wonen.
Prima initiatief. Vervolgens blijkt dan dat de (huur)woning daar totaal niet voor geschikt is. Je wordt bij deze woning - en alle appartementen waarbij hetzelfde geldt - verwelkomt met een 10 cm hoge dorpel waar geen enkele rollator overheen kan, zonder een bijzonder gevaarlijke manoeuvre uit te halen. De vastgoedmakelaar zegt: "Juridisch hoeven wij niks te doen, want in de vorige eeuw bij de bouw waren deze eisen er nog niet." De Gemeente - waar je honderden euros aan parkeerbelasting hebt betaald dat jaar zegt ook dat "ze er niets aan kunnen doen." En zo blijft het probleem.
Op de terugweg kom ik bij de douane in Rotterdam een totaal vernieuwde scanner tegen. Dat dan weer wel. Je hoeft je koffer niet meer open te maken en je laptop en zaken eruit te halen, dat is verleden tijd. Er vliegen nogsteeds dezelfde vliegtuigen, in dezelfde freuqentie van tien jaar geleden, maar Rotterdam Airport is alvast toekomst bestendig...
--
2017/01/in-nederland-2
1. Nederlanders zijn makke lammetjes. Dat er nu protesten opdoemen is aan de ene kant een teken van de tijd. Maar in Nederland is er ook nog zo iets dat protesteren ongehoord is. Het is not-done. Nederlanders klagen misschien binnensmonds, maar slikken toch de maatregelen die ze zichzelf vaak opleggen.
Voorbeeld: de parkeerbelasting. Nederlanders betalen fors belasting. Laatst was er een discussie over dividend-belasting en bekend is ook het fenomeen in NL van de vele postbussen. De grote bedrijven betalen - populair gezegd - helemaal geen belasting of relatief weinig.
Maar dan de parkeertarieven en -belasting. Zo merkte ik dat het verplicht is te betalen voor parkeren in grote delen van de stad, EN dat het dan ook nog zo is dat de parkeertijden waar betalen verplicht is een dagdeel betreft dat de werktijden verre overtreffen: namelijk van 08:00 tot 20:00. Op straat is het stil na 17:00, de winkels sluiten om 18:00 of eerder, maar je moet betalen om te parkeren tot 20:00! En niemand die daartegen in protest komt.
2. Over-georganiseerd. Centrale sturing waar die niet nodig is. Je zou misschien kunnen zeggen, wat bewijst nu de organisatie van een Italiaans restaurant over de cultuurproblemen in Nederland? Wel, ik denk dat het typerend is: we stappen binnen bij een Italiaan. Een buitenlandse vrouw (Italiaanse...) heet ons welkom, en wie zien een leuke houten tafel. Origineel, maar zo vertelt ons de dame, "die tafel is voor drie personen."
Het hele restaurant is leeg. Het establishment vult zich ook niet later op de avond en wanneer we vertrekken, staat onze geliefde tafel leeg en blijft treurig achter.
De Italiaanse dame is Roomser dan de Paus. In Italie zou je de organisatie aan de klanten over laten en niks bijsturen, maar eenmaal in Nederland is ze meer Nederlander dan de Hollanders zelf! Ze schiet door.
3. De macht van de grote partijen die de zorg duurder maken. Marktmacht is altijd en overal een probleem, niet alleen in Nederland. Maar wat te denken van dit voorbeeld: De overheid stimuleert langer thuis blijven wonen.
Prima initiatief. Vervolgens blijkt dan dat de (huur)woning daar totaal niet voor geschikt is. Je wordt bij deze woning - en alle appartementen waarbij hetzelfde geldt - verwelkomt met een 10 cm hoge dorpel waar geen enkele rollator overheen kan, zonder een bijzonder gevaarlijke manoeuvre uit te halen. De vastgoedmakelaar zegt: "Juridisch hoeven wij niks te doen, want in de vorige eeuw bij de bouw waren deze eisen er nog niet." De Gemeente - waar je honderden euros aan parkeerbelasting hebt betaald dat jaar zegt ook dat "ze er niets aan kunnen doen." En zo blijft het probleem.
Op de terugweg kom ik bij de douane in Rotterdam een totaal vernieuwde scanner tegen. Dat dan weer wel. Je hoeft je koffer niet meer open te maken en je laptop en zaken eruit te halen, dat is verleden tijd. Er vliegen nogsteeds dezelfde vliegtuigen, in dezelfde freuqentie van tien jaar geleden, maar Rotterdam Airport is alvast toekomst bestendig...
--
2017/01/in-nederland-2
Reacties