The Polymath
... Is een boek van Waqas Ahmed. "Unlocking the power of human versatility."
Hij pleit voor een multi-facette vorm van leven, waar iemands potentieel niet afhangt van een enkele specialisatie. De mens is zoveel meer dan dat. In het begin van de menselijke ontwikkeling moest men een bredere vorm van kennis hebben om te kunnen overleven in een vijandige omgeving. We moesten zoeken voor voedsel en een veilige woonomgeving maken. Echter in de tegenwoordige tijd hebben alleen kinderen nog die speelse nieuwsgierigheid om de wereld te verkennen. Maar daarmee is de drang om ons in meerdere facetten uit te kunnen drukken niet verdwenen. De maatschappij echter waardeert voornamelijk enkelvoudige talenten.
Een voorbeeld echter van een moderne polymath is Nathan Myhrvold, voormalig CTO van Microsoft, hij is een archetypische "jack of all trades:" wildleven fotograaf, professionele kok, uitvinder van patenten en CTO.
De huidige maatschappij is gebaat bij polymaths, omdat de uitdagingen, zoals klimaatverandering "interconnected thinking" nodig heeft. De werelds' meest invloedrijke wetenschappers waren polymaths. Voorbeeld: Winston Churchill, die ontving de Nobelprijs voor de literatuur en werd later staatsman. In het bedrijfsleven is dit niet anders. Steve Jobs was een polymath, door zijn kennis van ontwerpen, financiën, marketing en engineering. Waarom hamert onze maatschappij dan op specialisatie?
Deze cultuur van specialisatie zorgt voor weinig voldoening en frustratie. Velen lijden onder monotone werkervaringen. Je mag zelfs niet van je plaats af, in deze desk-job-cultuur, en mensen lijden massaal aan nek, rug en spier problemen. Onze lichamen zijn ontworpen om te bewegen. Diverse onderzoeken tonen aan dat werknemers ongelukkig zijn. The school of life onderzoek van Alain de Botton laat zien dat 60% van de mensen een andere carrièrepad zou den kiezen wanneer ze opnieuw konden beginnen. Het ontbreken van variëteit zorgt voor mentale en fysieke uitputting.
Specialisatie verminderd de kans op het overleven van veranderende en volatiele werkomstandigheden. Als inderdaad de Robots er aan komen, wat moeten we dan doen? Desmond Morris vond vroeger al dat er een link bestond tussen een monotoom dieet en gevaar voor uitsterven, zoals voor de Koalabeer (die enkel eucalyptus bladeren eet) versus de racoon die een gevarieerd dieet op zoekt. Deze laatste "generalist" zorgt voor robuuste populaties, terwijl de eerdere specialist het moeilijk heeft om te overleven. En wat geldt voor dieren, is te vertalen naar mensen.
Yuval Noah Harari stelt in zijn boek 21 lessen voor de 21ste eeuw, dat een variëteit aan skills de beste overlevingskansen biedt. In ieder geval is de opkomst van robotica een grotere dreiging voor specialistische jobs. Dus op weg naar polymathisme?
De eigenschappen die je hiervoor nodig hebt zijn: individualiteit, nieuwsgierigheid en intelligentie. Education, is afgeleid van educare, Latijns voor uittrekken van wat binnen is." Een polymath moet ontwikkelen wat in zich zit. Dat is je eigen unieke individualiteit. Het Griekse auterkeia betekent: zelf-sufficient en onafhankelijk.
Nieuwsgierigheid is een andere eigenschap, ook dit zit in de (evolutionaire) biologie. Het verlangen naar kennis is even sterk als het verlangen naar kennis. Ze zijn beiden gedreven door dopamine, de hormoon die ervoor zorgt dat je gratificatie zoekt. Martin Kemp ziet in Leonardo's da Vinci zijn genialiteit zijn hang naar nieuwsgierigheid.
Intelligentie is ook gebaat bij diversiteit: hoe meer je leert over andere thema's hoe meer je intelligentie kan groeien. Dit is af te leiden uit onderzoeken van kinderen die hun IQ zien groeien wanneer ze meer hun activiteiten diversificeren.
Dan gaat het om versatiliteit, creativiteit en eenheid. Veranderingen zijn nodig om onze hersenen actief te houden, want onze neuronen en connecties zijn dynamisch. Ideas that changed the world," van schrijver Felipe Fernandez Armesto stelt dat creatieve doorbraken tot stand komen wanneer ideeën vanuit verschillende disciplines samenkomen. Psycholoog Robert Root-Bernstein stelt dat doorbraken komen door brede interesses.
Als laatste zijn scheidingen in de diverse kennisgebieden illusoir. Da Vinci's benadering was effectief omdat hij over verschillende thema's nadacht op een geünificeerde manier. We moeten dus, holistisch denken.
Onderwijs moet hier dus op inspelen, met nieuwsgierigheid, eenheid en creativiteit als waarden, om zo de natuurlijke capaciteiten van kinderen te stimuleren. "Universiteit" heeft ook het universele in zich of het "geheel." Echter de huidige universiteit spoort enkel specialisatie aan.
Qua werk is de conclusie dat je simultaan meerdere carrières moet nastreven: the portfolio career. Dit kan ook leiden tot meer job-zekerheid.
--
2020/04/range-david-epstein
Hij pleit voor een multi-facette vorm van leven, waar iemands potentieel niet afhangt van een enkele specialisatie. De mens is zoveel meer dan dat. In het begin van de menselijke ontwikkeling moest men een bredere vorm van kennis hebben om te kunnen overleven in een vijandige omgeving. We moesten zoeken voor voedsel en een veilige woonomgeving maken. Echter in de tegenwoordige tijd hebben alleen kinderen nog die speelse nieuwsgierigheid om de wereld te verkennen. Maar daarmee is de drang om ons in meerdere facetten uit te kunnen drukken niet verdwenen. De maatschappij echter waardeert voornamelijk enkelvoudige talenten.
Een voorbeeld echter van een moderne polymath is Nathan Myhrvold, voormalig CTO van Microsoft, hij is een archetypische "jack of all trades:" wildleven fotograaf, professionele kok, uitvinder van patenten en CTO.
De huidige maatschappij is gebaat bij polymaths, omdat de uitdagingen, zoals klimaatverandering "interconnected thinking" nodig heeft. De werelds' meest invloedrijke wetenschappers waren polymaths. Voorbeeld: Winston Churchill, die ontving de Nobelprijs voor de literatuur en werd later staatsman. In het bedrijfsleven is dit niet anders. Steve Jobs was een polymath, door zijn kennis van ontwerpen, financiën, marketing en engineering. Waarom hamert onze maatschappij dan op specialisatie?Deze cultuur van specialisatie zorgt voor weinig voldoening en frustratie. Velen lijden onder monotone werkervaringen. Je mag zelfs niet van je plaats af, in deze desk-job-cultuur, en mensen lijden massaal aan nek, rug en spier problemen. Onze lichamen zijn ontworpen om te bewegen. Diverse onderzoeken tonen aan dat werknemers ongelukkig zijn. The school of life onderzoek van Alain de Botton laat zien dat 60% van de mensen een andere carrièrepad zou den kiezen wanneer ze opnieuw konden beginnen. Het ontbreken van variëteit zorgt voor mentale en fysieke uitputting.
Specialisatie verminderd de kans op het overleven van veranderende en volatiele werkomstandigheden. Als inderdaad de Robots er aan komen, wat moeten we dan doen? Desmond Morris vond vroeger al dat er een link bestond tussen een monotoom dieet en gevaar voor uitsterven, zoals voor de Koalabeer (die enkel eucalyptus bladeren eet) versus de racoon die een gevarieerd dieet op zoekt. Deze laatste "generalist" zorgt voor robuuste populaties, terwijl de eerdere specialist het moeilijk heeft om te overleven. En wat geldt voor dieren, is te vertalen naar mensen.
Yuval Noah Harari stelt in zijn boek 21 lessen voor de 21ste eeuw, dat een variëteit aan skills de beste overlevingskansen biedt. In ieder geval is de opkomst van robotica een grotere dreiging voor specialistische jobs. Dus op weg naar polymathisme?
De eigenschappen die je hiervoor nodig hebt zijn: individualiteit, nieuwsgierigheid en intelligentie. Education, is afgeleid van educare, Latijns voor uittrekken van wat binnen is." Een polymath moet ontwikkelen wat in zich zit. Dat is je eigen unieke individualiteit. Het Griekse auterkeia betekent: zelf-sufficient en onafhankelijk.
Nieuwsgierigheid is een andere eigenschap, ook dit zit in de (evolutionaire) biologie. Het verlangen naar kennis is even sterk als het verlangen naar kennis. Ze zijn beiden gedreven door dopamine, de hormoon die ervoor zorgt dat je gratificatie zoekt. Martin Kemp ziet in Leonardo's da Vinci zijn genialiteit zijn hang naar nieuwsgierigheid.
Intelligentie is ook gebaat bij diversiteit: hoe meer je leert over andere thema's hoe meer je intelligentie kan groeien. Dit is af te leiden uit onderzoeken van kinderen die hun IQ zien groeien wanneer ze meer hun activiteiten diversificeren.
Dan gaat het om versatiliteit, creativiteit en eenheid. Veranderingen zijn nodig om onze hersenen actief te houden, want onze neuronen en connecties zijn dynamisch. Ideas that changed the world," van schrijver Felipe Fernandez Armesto stelt dat creatieve doorbraken tot stand komen wanneer ideeën vanuit verschillende disciplines samenkomen. Psycholoog Robert Root-Bernstein stelt dat doorbraken komen door brede interesses.
Als laatste zijn scheidingen in de diverse kennisgebieden illusoir. Da Vinci's benadering was effectief omdat hij over verschillende thema's nadacht op een geünificeerde manier. We moeten dus, holistisch denken.
Onderwijs moet hier dus op inspelen, met nieuwsgierigheid, eenheid en creativiteit als waarden, om zo de natuurlijke capaciteiten van kinderen te stimuleren. "Universiteit" heeft ook het universele in zich of het "geheel." Echter de huidige universiteit spoort enkel specialisatie aan.
Qua werk is de conclusie dat je simultaan meerdere carrières moet nastreven: the portfolio career. Dit kan ook leiden tot meer job-zekerheid.
--
2020/04/range-david-epstein
-- Op historiek.net vond ik nog deze relevante beschrijving:
Homo universalis – Betekenis van het begrip. Onder een ‘homo universalis’, ook wel Renaissance-mens of polymath (Grieks) genoemd, wordt een kunstenaar verstaan die begaafd is op meerdere terreinen. Letterlijk betekent homo universalis: de algemene mens, een geleerd iemand die van alle markten thuis is. Niet per se alleen in intellectueel opzicht, maar ook in lichamelijk-fysieke zin.
Het begrip homo universalis is ontleend aan een uitspraak van de veelzijdige Italiaanse renaissance-man, schrijver, filosoof en musicus Leon Battista Alberti (1404-1472), die over dit menstype stelde: “Een mens kan alles doen als hij maar wil.”
...een product van de Renaissance: Homo universalis (Latijn), is een fenomeen dat vooral sinds de Renaissance en binnen het humanisme opgang maakte. Toen kwam de mens, diens creativiteit en geleerdheid sterk centraal te staan. De Griekse filosoof Aristoteles (384-332 v.Chr.) wordt wel beschouwd als de eerste homo universalis, want hij hield zich bezig met alle wetenschappen die er in zijn tijd bekend waren. Zoals filosofie, taalkunde, psychologie, wiskunde en politieke wetenschappen.
Tijdens de Renaissance werd de veelzijdige kunstenaar Leonardo da Vinci de belichaming van de homo universalis. Hij was op alle wetenschapsterreinen thuis. Leonardo was onder meer tekenaar, beeldhouwer, uitvinder, bouwkundige, componist, schilder en kaartenmaker. Andere beroemde personen die als homo universalis gelden, waren de middeleeuwse Perzische filosoof Al-Biruni (973-1050), de eveneens in de Middeleeuwen levende Duitse vrouwelijke ‘alleskunner’ Hildegard van Bingen (1098-1179) of de veelzijdige Spaans-Berberse filosoof Averroës (1126-1198).
... Een genie is overigens geen synoniem van de homo universalis. Zo waren de wetenschappers Albert Einstein (1879-1955) en Marie Curie (1867-1934) genieën, maar geen algemeen geleerden. Einstein en Curie waren geniaal als specialist, in hun eigen vakgebied dus en geen personen die op alle wetenschapsterreinen uitblonken (bron: https://historiek.net/homo-universalis-betekenis/84731/)
Reacties