Een Gebroken Cyclus

Een journalist van El Semanal, het weekblad van El Pais, heeft onlangs een interview gehouden met Saskia Sassen, sociologe, filosofe en econoom, en schrijver van o.a. het boek "The global Village."  Ze is geboren Nederlander, opgegroeid in Buenos Aires en heeft haar opleiding gevolgd in de VS. "Ze spreekt zes talen." Ze is getrouwd met Richard Sennet, eveneens Socioloog.

In het interview houdt ze een pleidooi tegen... of stelt ze de eindeloze landaankopen in Afrika aan de kaak, oa. door de Chinezen. Maar ook financiele bedrijven als JP Morgan doen aan grondspeculatie (in de Oekraïne) in relatie met de mogelijkheid voor bioenergie. Valt te lezen.
Het feitelijke onderwerp van het interview is "de gebroken cyclus," dat het salaris van de werknemer al niet meer toereikend is voor de consumptie. Een situatie die zich niet meer zal herstellen. In de stad wordt steeds duidelijker wie geen macht meer heeft. "De nieuwe financiële orde heeft de Keyensiaanse traditie van massa productie en consumptie verdreven. Nu heeft het financiële systeem een manier uitgevonden om het inkomen te verveelvoudigen, zonder dat het tot massa-consumptie komt. Er is een toenemende groep werklozen die niet meer gewoon aan het werk komt. En deze situatie is zichtbaar in de gevangenissen die bevolkt worden met mensen die er eigenlijk niet thuis horen...geen echte criminelen zijn."

... 

-- 18 jan 2017
Bas van Bavel, hoogleraar sociale en economische geschiedenis  stelt dat "de vrije markt economie ten onder zal gaan. ... Als de markt dominant wordt, ontstaat een race to the bottom." In zijn boek the invisible hand? geeft hij voorbeelden van markteconomieën uit het verleden, waar dit aangetoond kon worden. Het Hollandse voorbeeld (de lage landen)  komt hierin terug van de economie van de dertiende tot achttiende eeuw. Het blijkt dat welvaartontwikkeling een cyclisch patroon laat zien. ... "in de twaalfde en dertiende eeuw waren er opstanden tegen het gezag. .. Boeren opstanden maar ook in de steden. Daarna ontstond er  grote gelijkheid. Midden zestiende eeuw ontstond een kantelpunt.... de reele lonen van arbeiders lagen eind zeventiende eeuw onder die van 1300"

 Ook Europa en America zijn als een geïntegreerd systeem te zien waar  Amerika zo'n dertig jaar voor op Europa loopt. ... In de VS stagneert de koopkracht voor de laagste groepen als sinds de jaren 60. Ook in Nederland stijgt de gemiddelde koopkracht al niet meer. En slechts 17 procent van de bedrijfswinsten wordt geherinvesteerd, het laagste niveau sinds WOii. ... er komt vervolgens een punt waarop de cyclus ten einde loopt en er een race naar de bodem start:
"ik denk dat we het kantelpunt al voorbij zijn. Dat lag in de VS in de jaren 60 en in Europa in de jaren 90." (nrc 20 oktober 2016)

--
Zie ook:  kantelpunt voorspellen

-- meer over the global city van Saskia Sassen vond ik op deze website, met deze kernpunten van haar betoog:

1. De geografische spreiding van economische activiteiten die globalisering kenmerkt, samen met de gelijktijdige integratie van dergelijke geografisch verspreide activiteiten, is een sleutelfactor die de groei en het belang van centrale bedrijfsfuncties voedt.
2. Deze centrale functies worden zo complex dat de hoofdkantoren van grote internationale bedrijven deze steeds vaker uitbesteden: ze kopen een deel van hun centrale functies van zeer gespecialiseerde dienstverlenende bedrijven.
3. De gespecialiseerde dienstverlenende bedrijven die zich bezighouden met de meest complexe en geglobaliseerde markten zijn onderhevig aan agglomeratie-economieën.
4. Hoe meer hoofdkantoren hun meest complexe, niet-gestandaardiseerde functies uitbesteden, vooral die onderhevig zijn aan onzekere en veranderende markten, hoe vrijer ze zijn om voor elke locatie te kiezen.
5. Deze gespecialiseerde dienstverlenende bedrijven moeten een wereldwijde service bieden, wat een wereldwijd netwerk van filialen heeft betekend … en een versterking van grensoverschrijdende transacties en netwerken van stad tot stad.
6. Het economische lot van deze steden raakt steeds meer losgekoppeld van hun bredere achterland of zelfs hun nationale economieën.
7. Een resultaat van de dynamiek beschreven in hypothese zes, is de toenemende informalisering van een reeks economische activiteiten die hun effectieve vraag in deze steden vinden, maar die toch winstpercentages hebben waardoor ze niet kunnen concurreren om verschillende middelen met de bedrijven met hoge winsten. aan de bovenkant van het systeem. 

Uit deze structurele feiten over wereldsteden lijken drie belangrijke tendensen te volgen. Een daarvan is een concentratie van rijkdom in de handen van eigenaren, partners en professionals die verbonden zijn met de high-end bedrijven in dit systeem. Ten tweede is er een groeiende ontkoppeling tussen de stad en haar regio. En ten derde is er de groei van een grote gemarginaliseerde bevolking die het heel moeilijk heeft om de kost te verdienen op de markt die wordt bepaald door deze high-end activiteiten. In plaats van een economische motor te vormen die geleidelijk het inkomen en de welvaart van de hele bevolking verhoogt, sluist de moderne wereldstad de mondiale overschotten naar een mondiale elite verspreid over enkele tientallen wereldsteden. (bron: https://undsoc.org/2013/09/15/the-global-city-saskia-sassen/)