Management, Cultuur & Verandering

The laws of human nature (2018) is een boek van Robert Greene en de titel sprak me direct aan: de menselijke natuur als tegenhanger van onze cultuur, of: hoe beweegt de mens in een culturele omgeving? En daar gaat het boek precies over. In feite over de emoties in onze cultuur, en die emoties zijn menselijk (natuurlijk), maar die emoties zorgen voor allerlei cultuur-problemen zoals die leidden tot de crisis van 2008. De crisis van 2008 en de emotie van irrationaliteit die daar ten grondslag aan lag bespreekt de auteur in het eerste hoofdstuk. Dat begint zoals elk hoofdstuk met een (wat ik maar een) culturele ontknoping noem: in het eerste hoofdstuk de situatie van twee rivaliserende gebieden Athene en Sparta, en de rol die Pericles in dat verhaal speelde: hij was de rationaliteit zelve, maar heeft zijn kennis maar ten dele op de Atheners weten over te brengen. Het boek past dan ook goed als middel voor veranderingsmanagement. Zoals de auteur in de inleiding schrijft, helpt je het em

Bad Blood, is een boek van John Carreyrou, een journalist bij de Wall Street Journal Bad Blood is net als bij onze taal een uitdrukking, die je kan vertalen met Kwaad Bloed: en betekent iemand of mensen boos maken. Die literaire toevoeging geeft richting aan het verhaal, maar er is ook nog een letterlijke betekenis: slecht bloed. Een Spoiler-alert is eigenlijk niet nodig. Het is echt een verhaal. Bad Blood gaat over een typische Silicon Valley (SV) mentaliteit: die van snel een product in de markt willen zetten om daar heel veel geld mee te kunnen verdienen. In dit geval gaat het om ondernemer Elizabeth Holmes, iemand uit een milieu van ondernemers, o.a. haar grootvader die haar plaats in een van de betere universiteiten in de buurt van SV, Stanford, opgeeft om zich op full time ondernemen te richten. Haar vader had gehoopt dat ze ooit een PhD zou gaan halen in Chemical Engineering, maar zij wilde geen status maar geld. Rijk worden. En snel. Ze is lang genoeg om de universiteit

Resilient life, the art of living dangerously . Ik zag die titel en wilde toen direct het boek lezen. Hetgeen ik probeerde, maar de inhoud (gericht op politieke besluitvorming) en vorm (sterk academisch) viel me zeer zwaar. Een typisch geval van stijlbreuk: de vorm en inhoud passen niet bij elkaar. De titel geeft een indicatie van een populair boek over veerkrachtig leven, maar de inhoud is academisch en gericht op een heel ander publiek. Beide schrijvers zijn wetenschappers, Brad Evens en Julian Reid. Brad Evans is a political philosopher, critical theorist and writer, whose work specialises on the problem of violence. The author of some ten books and edited volumes, along with over fifty academic and media articles, he serves as Professor of Political Violence & Aesthetics at the University of Bath, UK.  (Bron: Amazon) Op dezelfde site staat ene korte samenvatting van hun stellingname: What does it mean to live dangerously? This is not just a philosophical question or an

The failure of Risk Management (Why it is broken and how to fix it)  is een boek uit 2009, van Douglas W. Hubbard. Hij schreef het boek vlak voor de crisis in 2008 en nam toen deze uitbrak een jaar extra tijd om e.e.a. te actualiseren. Het boek kwam toen precies op tijd in de zin dat zijn stelling dat risico management weinig voorstelt, paste bij de tijdgeest. Men had weinig oog voor risico management. Zijn profiel op Amazon stelt het volgende: Douglas W. Hubbard is the inventor of Applied Information Economics (AIE). He is an internationally recognized expert in the field of measuring intangibles, risks, and value, especially in IT value... Hij schreef zijn eerste boek How to measure anything over risico en over het onmeetbare (intangibles) in business. Een aantal van zijn stellingen in dat boek herhaalt hij in dit boek, nml: - wat je meetprobleem ook precies is, het is eerder gedaan - je hebt meer data dan je denkt - je hebt minder data nodig dan je denkt - het verkrijgen v

Het nieuwe zwart, of the new black , is een boek (uit 2008) van de Engelse Psychoanalyticus Darian Leader. Het boek gaat over de ziekte depressie, en zijn stelling is dat geneesmiddellen de markt voor de ziekte heeft gecreëerd. Op youtube is een interview te zien van de VPRO door Wim Brands, die zelf jaren aan depressies heeft geleden en zelfmoord heeft gepleegd. Het nieuwe zwart gaat over de ziekte vanuit sociologisch perspectief en beschrijft de rol van onze kapitalistische cultuur als belangrijkste oorzaak. De ziekte kwam vlak na de oorlog, of veertig jaar geleden nauwelijks voor. Destijds - na de oorlog - was de primaire geestesziekte anxiety en de periode van de depressie kwam in de jaren tachtig en negentig. Het huidige tijdsbeeld - vertelt de schrijver van het boek in een interview in 2015 - kan je als een reflectie zien van bipolariteit, dat lijkt het nieuwe, nieuwe zwart te worden. Het bipolaire ziektebeeld past bij het tijdsbeeld van nu waar iedereen instant gelukkig mo

Wat kan een boek over depressie ons leren over de cultuur van onze samenleving? Een bekend antwoord hierop gaat over de rol die de farmaceutische industrie speelt in onze maatschappij, en een ander antwoord heeft te maken met hoe we  de aansluiting verliezen met de rest van de wereld om ons heen. Dat is in feite de vertaling van Lost Connections: Uncovering the Rea l Causes of Depression – and the Unexpected Solutions. Het is een boek van Johann Hari uit 2018. Op de website die voor het boek is uitgebracht, thelostconnections.com staat een kleine quiz, met onder andere de volgende vraag: One scientific study has asked Americans for decades how many close friends they have who they can call on in a crisis. When they began the study, the most common answer was five. What is the most common answer now? Answer: A. None. Western culture is the loneliest society ever – and there is strong evidence that loneliness increases depression. Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste de