Oud Nieuws: Afronden
De Duitser voor me bij de kassa wachtte vergeefs op twee eurocent wisselgeld, maar kreeg dat dus niet. Als volgende klant in de rij vroeg ik hoe dat zat. Ik begrijp nu dat het een regel is die al zes jaar geleden ingevoerd is. Alleen in Nederland waar het mag en in Finland waar het zelfs verplicht is, lees ik op de website van DNB . Dit is een typisch voorbeeld van organiseren en organisatie-voorkeur waar het business effect moeilijk kan worden aangetoond. Aan organisatiezijde (intern gericht) is het zo dat winkeliers meer kosten moeten maken (typisch Nederlands: zuinigheid) en ook zou het afrekenen bij de kassa sneller gaan;het bevordert de doorstroom. Behalve dus als u een winkel aan de grens heeft, dan leidt het tot vragen. Maar dat zijn uitzonderingen. Aan de businesszijde is de winkelier ook klant en staat waarschijnlijk het merendeel van de klanten - Nederlanders - achter de rationaliteit van het kostenargument. Overigens betreft het wel een deel analyse van de detailh...