Wooden over leiderschap
In de VS is Wooden wel een bekend fenomeen (uit de jaren zeventig) en zal deze cover een heel ander beeld oproepen. Maar zelf had ik zoiets van, "nou maar eens zien of dit wat is." En dan realiseer je je dat je een boek niet op de kaft mag beoordelen.
Aan het begin van dit boek bespreekt de coach, John Wooden, zelf ooit basketballer, maar later coach en leraar Engels op UCLA (de universiteit van LA) zijn succes piramide. Die piramide komt een beetje uit de lucht vallen. De inleiding is bijzonder behulpzaam om de context te plaatsen voor iemand die deze coach niet kent. Zijn vader heeft een grote rol in zijn productieve leven gespeeld en hij sluit het boek dan ook af met zeven constructieve regels die zijn vader hem heeft nagelaten. In tegenstelling tot veel andere schrijvers gaat deze coach wel in op de diverse productieve rollen van een coach, en dat zijn er nog al wat.
Maar zoals gezegd begint hij zijn boek met de piramide: het zijn de vijftien building blocks om succes te bereiken. Een aantal van die bouwstenen zijn interessant genoeg gefocust op de interactie met anderen en dat komt omdat deze coach een basketbalcoach is, en dus gericht op de teamsport!
De buildingblocks zijn uitgebreid op het internet te vinden, maar een vond ik bijzonder omdat daar de uitleg anders is dan veel anderen gebruiken. het gaat dan om de rol van samenwerken. Cooperation, zegt de coach heel eenvoudig gaat om het vinden van de beste weg, en niet om jouw weg (of in het Engels: be interested in finding the best way, not in having your own way!)
[De getoonde piramide heeft naast de bouwstenen ook het cement (zoals faith en patience) echter in het boek worden deze enkel voor de laatste steen toegevoegd, in de figuur staat voor elke rij ook deze toevoegingen, die in het boek ontbreken...]
Wat deze coach m.i. uniek maakt is zijn constitutie als leraar Engels, hij heeft Engels taal en letterkunde gestudeerd en maakt veel gebruik van literaire quotes van bekende schrijvers, zoals van Ruyard Kipling: 'For the strength of the Pack is the Wolf, and the strength of the Wolf is the Pack.'
Maar ook gebruikt hij kennis van Cervantes (het is de weg en niet de herberg) of van Shakespeare (de wijze woorden aan Hamlet).
Het belang van teamwork (teamspirit en samenwerken) geeft hij structureel opvolging door in het boek aan een tiental professionals stellingen te geven over zijn eigen coaching. Heel slimme marketing.
De piramide heb ik ontdaan van de teamfocus en is zo te gebruiken voor de individuele professional die zich wil bekwamen tot expert en vooral gericht op het behalen van succes. Dat zit in de weg (het proces) en niet in de individuele overwinning.
Er zijn ook wel wat vraagtekens aan het werk, namelijk dat de piramide niet volledig in het boek gedragen wordt. in het tweede deel, na het bespreken van de structuur volgen individuele lessen en ervaringen (ik heb liever veel talent dan veel ervaring!) die soms wat moeilijk te plaatsen zijn. Ook nuanceert hij in het tweede deel, de regels uit deel een, zoals bij Uitzonderingen. die moet je nooit toelaten, schrijft hij, maar in deel twee moet hij toegeven dat echte sterren soms een uitzonderingssituatie mogen genieten.
Het derde deel gaat meer in op de techniek van het basketbalcoaching, hiervoor gebuikt hij zijn eigen notities / aantekeningen van destijds.
Voor mij was het boek een eye-opener. En dat begon met de titel, die pas later begrijpelijk wordt: het gaat niet om coaching, het gaat om leiderschap en dat heeft iedereen in zich, maar dat komt niet vanzelf. En, je moet eerst een leider worden wil je succes krijgen in het team. De basis voor succes is effort (inzet) te vinden in het block industrious. Wooden is opgegroeid in een boerderij en daar kwam het op hard werken aan. Maar je wordt van ijver niet succesvol, daar is minimaal enthousiasme bij nodig. Daarmee zijn de twee pijlers gezet.
Een krachtige formule. Ik vond het bijzonder om van iemand die je totaal niet kent in korte tijd zoveel zinvolle dingen te horen, die totaal geloofwaardig overkomen. Knap.
2016/10/doelen-stellen-wel-ritualiseren-niet (Coach Toni Nadal)
2017/02/je-moet-er-wel-in-geloven (coach Simeone)
--
Recent lees ik de samenvatting van Future Shaper, een boek van Niamh O'Keeffe die het belang van een lange termijn toekomstvisie onderstreept bij leiderschap. Zeker in deze tijd van disruptie. Hiervoor is het belangrijk om doelen te stellen a.d.h.v. een proces van ideation, voorbeelden zijn Kennedy en Ford, deze laatste wilde een auto voor iedereen beschikbaar maken. Bouw een creatief team door diversiteit en inclusie, hetgeen een beetje gehyped overkomt, maar ook: wees persistent. Ook de toekomst laat zich niet op een moment bouwen. "Succes gebeurt niet door wat je weet, maar door wie je wordt." Be a doer, is het laatste advies, not a talker.
Reacties