Weg met het kunstgras
In het nrc vond ik een verhaal over kunstgras. Over het pamflet van bekende topspelers die tegen kunstgras zijn in de (Nederlandse) ere-divisie. Het artikel sluit af met de reactie van Excelsior-directeur Ferry de Haan: „Op basis van emotie zal iedereen voor gras kiezen, ook Excelsior.” Emotie speelt dus een grote rol bij de beslissing voor en tegen kunstgras. Maar hoe zat het toen kunstgras zijn intrede deed? Welke emotie speelde toen een / de rol bij de beslissing om in Nederland voorop te lopen met het innovatieve idee? Was kunstgras beter? Was het goedkoper, in onderhoud? Welke regels hebben daarbij een rol gespeeld? Dat is misschien moeilijk te achterhalen. Maar er is wel een grote gemene deler, en dat is dat Nederland voorop wil lopen, op allerlei gebied als het gaat om innovatie en de samenleving. In dit geval kunstgras voor voetbalvelden. Dat lijkt nu een heel andere kant op te gaan. In Europa wil blijkbaar geen enkele club op kunstgras spelen en zeker niet...